ყოვლადქებულისა მოციქულისა თომასი, მარჩბივად წოდებულისა (†1. მისი პატიოსანი თავი დაბრძანებულია თბილისის სიონის ტაძარში). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთაებრივი სინანულის შესახებ„დავიქანცე გლოვით. ყოველღამ ვბან ჩემს საწოლს, ცრემლებით ვალტობ ჩემს სარეცელს“ (ფს. 6:7)დღეს ღამე ცვლის და ღამეს – დღე. დაე, ჩვენი დღის სინანულიც იცვლებოდეს ღამის სინანულით და ღამისა – დღით. დღის სინანული ძირითადად კეთილი საქმეებით ვლინდება, ხოლო ღამის - ლოცვით, ვედრებითა და ცრემლით. ასე აღვასრულებთ ჩვენს ვალს დღისით და ღამით ანუ აღვავსებთ იმით, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია ღვთის წინაშე და რასაც თან გაგვყვება საშინელ სამსჯავროზე. შეხედეთ მეფე დავითს და დაინახავთ ჭეშმარიტი სინანულის მაგალითს. არაა საკმარისი თქვა აღსარება მღვდლის წინაშე და თავი დაიმშვიდო, რომ ცოდვები მაშინვე გეპატია. დავითმაც ხომ აღიარა წინასწარმეტყველ ნათანის წინაშე: „ვცოდე წინაშე უფლისა!“ (2მეფ. 12:13), მაგრამ დიდ მეფეს ეს საკმარისად კი არ მიაჩნდა, არამედ გამუდმებით განიცდიდა ჩადენილ ცოდვას ღვთის წინაშე და ყოველ ღამე სინანულის ცრემლებით განბანდა ამ ცოდვას. სარეცელზე მყოფიც, დასვენების ნაცვლად, განუწყვეტლივ გლოვობდა და ინანიებდა. ნუ ვიტყვით, რომ დავითს მიზეზი ჰქონდა ამგვარი გლოვისა და სინანულისა, რადგან მოკლა და მრუშობდა. ნუთუ შენი სიძულვილით შენ არ კლავ ადამიანებს და არ მრუშობ გონებაში? ეს ცხოვრება, ჩემო ძმაო, საკუთარი თავის გასამართლებლად კი არა, თავის მხილებისთვისაა. ნეტარი მხოლოდ ისაა, ვისაც ღმერთი გაამართლებს საშინელ სამსჯავროზე.სინანული არაა ერთი საათის ან ერთი დღის საქმე. ეს უნდა იყოს ჩვენი შინაგანი მდგომარეობა ცხოვრების ბოლომდე. „ყოველღამ ვბან ჩემს საწოლს, ცრემლებით ვალტობ ჩემს სარეცელს“, - ბრძნაებს დავითი. ამით იგი არ ამბობს, რომ დღისით არაა საჭირო სინანული, არამედ იმას, რომ სულის შინაგანი მწუხარების წარმოღვრა ღვთის წინაშე ღამით უფრო უკეთესია. ღამის სიჩუმეში ჩვენი ცოდვებიცა და საშინელი სამსჯავროც უფრო ნათლად წარმოგვიდგება თვალწინ... სიკვდილსაც დღეზე მეტად ღამე უფრო გვახსენებს, კუბოს კი – სარეცელი. ჰოი, უფალო, სამართლიანო და საკვირველო, ჩვენ სინანულიც არ შეგვიძლია შენ გარეშე. დაგვეხმარე, ყოვლადსახიერო, რათა ჩვენი ცოდვებისა და მათგან გამოსული სიმყრალის დანახვა შევძლოთ და ვიტიროთ მანამ, სანამ ნათესავები იქვითინებენ ჩვენს მკვდარ სხეულზე; დაგვეხმარე, უფალო, სანამ ჩვენი მფარველი ანგელოზები დაიტირებენ ჩვენს მკვდარ სულს და გადაუწყვეტენ მას დაუშრეტელ ცეცხლში ჩაგდებას. შეგვეწიე და გვაცხოვნე ჩვენ, უფალო. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი