დღესასწაული "კოლხეთის" ღვთისმშობლის ხატისა (2007), ხსენება წინასწარმეტყველისა იოელისა (800 წ. ქრისტეს შობამდე); მოწამისა ნიკოლოზისა (დვალი †1314). მოწამისა უარისა და 7-თა მისთანა ქრისტეანთა მასწავლებელთა (†307); ღირსისა იოანე რილელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება სულის შესახებ, რომელსაც სწყურია ღმერთისწყურია ჩემს სულს ძლიერი და ცოცხალი ღმერთის მიმართ: „როდის იქნება, რომ მივალ და ვეჩვენები ღმერთის პირს?“ (ფს. 41:3)როგორც კი ღვთისადმი სიყვარულის ნაპერწკალი აღინთება ადამიანის გულში, დაე, ნუ ჩააქრობს მას, არამედ აალების საშუალება მისცეს და იხილავს სასწაულს. ეს ნაპერწკალი გასაოცარ სინათლედ გარდაისახება და მისი ნათელი და სითბო იქნება ძალიან დიდი. ღვთიური სიყვარულის ნათელში ადამიანი ამქვეყნად თავის თავს ისე დაინახავს, როგორც სიბნელეში, ხოლო მისი სითბოდან იგრძნობს დაუოკებელ სულიერ წყურვილს, წყურვილს ღმერთთან მიახლოებისა და ღვთის ჭვრეტისა. ღვთისმოყვარე დავითი ამგვარ წყურვილს იმ ირმის წყურვილს ადარებს, რომელიც წყაროსკენ მირბის: „ძლიერი და უკვდავი ღმერთის წყურვილი აქვს ჩემს სულს“.განა ჩვენ გარშემო ყველაფერი წარმავალი არაა?! განა ირგვლივ ყველაფერი მტვრად არ იქცევა?! აჩრდილებს დავსდევთ და მკვდრებს ვეფერებით. ხვალინდელი სიმყრალისათვის დღეს ვიხდით ოქროთი და ვერცხლით, ზოგჯერ ღირსებითა და სინდისით, ზოგჯერ - სიცოცხლითაც კი - და ამ ყველაფერს ვთმობთ ხვალინდელი დღის სიმყრალისთვის! ეს არაა სიყვარული, ეს ცხოველური ავხორცობაა. ღირსეული სული ეძებს საგანს, რომელიც ღირსია სიყვარულის, რომელიც არ ექვემდებარება ნგრევას, რღვევას, დამახინჯებას, ხრწნას წარმავალი სხეულივით. ამიტომ ღვთისმოყვარე მეფე აზუსტებს: „... სწყურია ჩემს სულს ძლიერი და უკვდავი ღმერთის“. და ვინ არის ნამდვილად ძლიერი და უკვდავი, თუ არა ღმერთი?! ღმერთმა უბოძა ძალა და სიცოცხლე თავის ანგელოზებსა და წმინდანებსაც, თუმცა ყველაფერი მისია და მისგან არის. „როდის მივალ და ვეჩვენები ღმერთის პირს“,- აი, ღვთის ნამდვილი სიყვარულის დაუძლეველი წყურვილი. შერცხვეს ყველას, ვინც ამბობს, რომ სწამს და უყვარს ღმერთი, თუმცა წუთისოფლის დატოვებასა და სიკვდილზე ფიქრიც კი აძრწუნებს.ჰოი, უფალო, ღმერთო ჩვენო, წმინდაო, ძლიერო და უკვდავო; სიწმინდის, ძლიერებისა და ცხოვრების წყაროვ, განგვანათლე და აღანთე ჩვენში შენი სიყვარული. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ღირსისა მამისა გაბრიელ არქიმანდრიტისა, აღმსარებელისა და სალოსისა (ურგებაძე †1995); დიდმოწამისა არტემ ანტიოქიელისა (†362); ღირსისა და ღმერთშემოსილისა კეფალონიელისა (†1581) და ღირსისა მატრონა ქიოპოლელისა (†462). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ძველად და ახლად მოთხრობილი ღვთის სასწაულების შესახებ„ღმერთო, ჩვენი ყურით ვისმინეთ და ჩვენმა მამებმა გვაუწყეს საქმე, რომელიც შენ ჰქმენ მათ დღეებში, პირველ დღეებში“ (ფს. 43:2).ამას ამბობს დავით მეფე თავისი ხალხის სახელით და მხოლოდ ზოგიერთს ჩამოთვლის იმ დიად საქმეთაგან, რომლებიც ღმერთმა აღასრულა ებრაელი ერისთვის. მათ შესახებ წმინდა წერილიდან ვიცით, ძმებო, მაგრამ რამდენი რამ არის ისეთი, რომელთა შესახებ მეფემაც არ უწყოდა, რადგან ისინი მის შემდგომ აღესრულა. განა არ გვსმენია ღვთის განგებულებისა და მისი გამოუთქმელი კაცთმოყვარების შეუდარებლად უფრო დიდი და დიადი საქმეების შესახებ?!ძე ღმერთი ხორციელად იშვა უბიწო ქალწულისგან და ადამიანთა შორის ცხოვრობდა, სიბრძნე გააცხადა, სასწუალები აღასრულა, სიკვდილი განაქარვა, ეშმაკი შეარცხვინა, თავის მიმდევრებს ძალა მიმადლა. ამათ შესახებ არაფერი სმენია მეფე დავითს, ჩვენ კი გვსმენია, რადგან მათ შესახებ გვამცნეს სულიერმა მოძღვრებმა - მოციქულებმა და მახარებლებმა, მოწამეებმა და მართლებმა და ყველა წმინდანმა იმ დროიდან მოყოლებული დღემდე. და არა მხოლოდ მათ გადმოგვცეს, არამედ სულიწმიდა ყოველდღიურად გვაუწყებს თავისი ეკლესიის მადლმოსილი საიდუმლოებებისა და უამრავი სასწაულის მეშვეობით. ეს ჩვენთვის დიდი სიხარულის, თუმცა დიდი შიშის მიზეზიცაა, რადგან მეტი მოგვეცა და ამიტომ მეტი მოგვეთხოვება. ჩვენ ბევრად მეტი სულიერი სიკეთე გვებოძა, ვიდრე იმათ, ვინც ქრისტემდე ცხოვრობდა: მეტი სიბრძნე, მეტი ცოდნა, მეტი ღვთის მადლი და ძალა, და მეტი, ბევრად მეტი, მაგალითი ღვთის მიერ ადამიანისა და ადამინის მიერ ღვთის სიყვარულისა. ასე რომ, მდიდართა შორის ყველაზე მდიდრებო, საკუთარ თავს ჰკითხეთ, ამ ყველაფრისთვის თავად რა მიეცით ან რას აძლევთ ღმერთს. ამიტომ, ეცადეთ, რომ არ შეგრცხვეთ საშინელ სამსჯავროზე. სიზმარივით სწრაფად გარბის დღეები და სწრაფადვე გაფრინდება დრო, მალე ანგელოზთა საყვირის ხმა შემოკრებს ყველა ხალხსა და ერს უფლის საშინელ სამსჯავროზე. ეცადეთ, რომ არ შეგრცხვეთ, რადგან თავს ვერ გაიმართლებთ, თითქოს რამე არ იცოდით ან რამე გაკლდათ... თქვენ ბევრად მეტი იცით, მეტი რამ გაგეცხადათ, ვიდრე დავითსა და სოლომონს. თქვენ მეტი მოგეკითხებათ, ვიდრე მათ.ჰოი, ძეო ღვთისაო, მაცხოვარო ჩვენო, დიდებულო და საკვირველმოქმედო უფალო, მოგვმადლე განუწყვეტელი ხსოვნა იმისა, რომ ჩვენთვის დაღვარე შენი წმიდა სისხლი, რათა არ დავივიწყოთ ეს და არ ვიყოთ სამუდამოდ დასჯილნი. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ღირსისა ილარიონ დიდისა პალესტინელისა (†371/372); ილარიონ მეგლინელი ეპისკოპ. (†1206). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთივშთაგონებულ გულსა და ენაზე აღმოთქვა ჩემმა გულმა კეთილი სიტყვა... ჩემი ენა ემსგავსა ხელოვანი მწიგნობრის საწერს (ფს. 44:2).ესაა ზეშთაგონება სულიწმიდის მიერ! წინასწარმეტყველს იესო ქრისტეს შესახებ სურს ისაუბროს - მისი გული აღივსო ღვთაებრივი ძალითა და სიბრძნით. ამიტომ არ ამბობს: „თქვა ჩემმა გულმა კეთილი სიტყვა“, არამედ: „აღმოთქვა...“, თითქოს საკუთარი გულიდან აღმოადინა - აღვსებული წყაროს სათავიდან წყლის გადმოდენის მსგავსად. დაუდგრომელი წყალი მიწისქვეშ გროვდება და როდესაც წყაროს სათავემდე მიაღწევს, ძლიერ ნაკადებად ამოიფრქვევა. მსგავსადვე ხდება წინასწარმეტყველის გულში, როდესაც მას ქრისტეს შესახებ სურს საუბარი. ასეთი ძალა აქვს მადლს, რომელიც გულშია დაგროვილი: თუ ის არ გამოითქმის ძლიერი სიტყვით ან არ მჟღავნდება სასწაულით, მაშინ ადამიანში ანათებს და სასწაულებს სჩადის. მაგრამ თუ სიტყვებით გამოითქმება, წინასწარმეტყველის ენა იქცევა დახელოვნებული მწერლის საწერ კალმად, რადგან ამ დროს საჭირო არაა წვალება, რომ აზრი მოიკრიბო და სიტყვები დაალაგო - მადლი თავად ამეტყველებს ენას მზა აზრებითა და სიტყვებით.საიდან მოდის ადამიანში ასეთი ძალა? სულიწმიდისგან. რა საჭიროა ასეთი ძალა? იმისათვის, რომ წინასწარმეტყველს სურს მეფეს დაელაპარაკოს თვით მეფის შესახებ: „წარვუდგენ ჩემს საქმეებს მეფეს“. აქ სიტყვა და საქმე ერთია, როგორც ეს ხშირად ხდება წმიდა წერილში. სადაც სული მეტყველებს, იქვე მოქმედებს კიდეც და სადაც მოქმედებს, იქვე მეტყველებს. ყველაზე ძლიერად სული საქმით მეტყველებს. წინასწარმეტყველი იღებს ქრისტე მეუფისგან და აძლევს ქრისტე მეუფეს. იგი საუბრობს მაცხოვრისადმი სიყვარულით შთაგონებული, საუბრობს გულით, რომელიც აღსავსეა ღვთიური სიყვარულით. შორეულ წარსულში მყოფი წინასწარ ხედავს განკაცებულ ძე ღმერთს და გული სიხარულით ევსება, როგორც ღამით მგზავრობით დატანჯულ მგზავრს, რომელიც ლამაზ გარიჟრაჟს ჭვრეტს აღმოსავლეთით! ჰოი, უფალო ღმერთო, სულო წმიდაო, ნურც ჩვენ მოგვაკლებ შენს მადლს, წმიდასა და ძლიერს, რათა ცოდვათაგან განწმენდა შევძლოთ და ღირსი გავხდეთ ქრისტეს სასუფევლისა. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოციქულთა სწორისა ამბერკისა, იერაპოლელი ეპ. სასწაულმოქმედისა (†167); 7-თა ყრმათა ეფესელთა; ღირსისა გიორგი ხუცისა, კონსტანტინოპოლელისა (†1959). საქართველოშია აღკვეცილი და ხელდასმული. დღესასწაული ყაზანის ღმრთისმშობლის ხატისა. მოწამეთა: ალექსანდრე ეპისკ., ირაკლი მხედრისა და 4 დედათა: ანა, ელისაბედ, თეოდოტია და გლიკერიასი(1411). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ქრისტეს სილამაზის შესახებ, რომელიც ყველა სხვა სილამაზეს აღემატება „სილამაზით შენ ყველაზე მშვენიერი ხარ კაცის ძეთა შორის“ (ფს. 44:3). წმიდა წერილი დიდ მნიშვნელობას არ ანიჭებს სხეულებრივ სილამაზეს, ისევე როგორც ზოგადად ყველაფერ წარმავალს. ამიტომ წმიდა წერილის მკითხველი ძალზედ ყურადღებიანი და გონიერი უნდა იყოს და შეძლოს ხორციელი სილამაზის ქება სულსა და სულიერ ფასეულობებზე გადაიტანოს. ცხადია, სულიერი სილამაზე საოცარ მიმზიდველობას ანიჭებს ყველაზე ულამაზო სხეულსაც კი, მაშინ, როდესაც მახინჯი სული ყველაზე მოწესრიგებულ სხეულსაც კი საძულველად აქცევს. წინასწარმეტყველი დავითი, აღმოთქვამდა რა ღვთივშთაგონებულ სიტყვებს, მიმართავს თავის მეუფეს, უფალ იესო ქრისტეს: „მშვენიერი ხარ კაცის ძეთა შორის“...უფალი ხორციელად იმ სახით მოგვევლინა, როგორც თავად სურდა. თუკი განიზრახავდა, რომ განკაცებულიყო კაცთა ძეებზე უმშვენიერესი სხეულით, მას ეს შეეძლო. მაგრამ სახარებაში მინიშნებაც არაა, რომ იგი თავისი სხეულით იზიდავდა ადამიანებს და სხეულის აღნაგობით ზემოქმედებდა მათზე. თავად ბრძანებს: „ხორცი უსარგებლოა“ (ინ. 6:63). მაშასადამე, ცხადია, რომ დავითი საუბრობს ქრისტეს არა ხორციელ, არამედ მის სულიერ, ღვთიურ სილამაზეზე. ეს, სხვათა შორის, სრულად ნათლად ჩანს დავით მეფსალმუნის შემდეგი სიტყვებიდან: მადლი იღვრება შენი ბაგეებიდან“. შესაბამისად, ღვთის ძის განუმეორებელი სილამაზე მდგომარეობს არა მისი ბაგეების მოხაზულობაში, არამედ მადლის ნაკადში, რომელიც მისი ბაგეებიდან გადმოედინება... „არც ღირსება ჰქონია და არც მშვენება, რომ ზედ შეგვეხედა, არც იერი, რომ მივეზიდეთ“ (ეს. 53:2), - ბრძანებს ესაია წინასწარმეტყველი ქრისტეს შესახებ. და როგორ ზუსტად შეესაბამება ესაიას ნათქვამი დავითის ნათქვამს! დავითი ქრისტეს შინაგან სილამაზეზე საუბრობს, ხოლო ესაია – მის არამიმზიდველ გარეგნობაზე. ესაიას სურს თქვას: ვხედავდით მას არა როგორც მეფეს ან დიდებულს, არამედ როგორც მსახურსა და ტანჯულს.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, შენ ჩვენთვის ადამიანებსა და ანგელოზებზე მშვენიერი ხარ - დიდება შენს უკვდავ და წარუვალ სილამაზეს. გევედრებით, უფალო: შეცვალე ჩვენში ცოდვით გამოწვეული სულის სიმახინჯე. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიმიტრის შაბათი. მიცვალებულთა ხსენება მოციქულისა 12-თაგანისა იაკობისა, ხორციელად ძმისა უფლისა, იერუსალიმის პირველი ეპისკოპოსისა (†63). მართალი იაკობ ბროვიჩელისა, სასწაულმოქმედისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება მეფის ასულის სილამაზის შესახებ „მეფის ასულის მთელი დიდება მის შიგნითაა“ (ფს. 44:14).ეკლესია მეფის ასულია. გარეგნულად რაც არ უნდა ღარიბულად გამოიყურებოდეს ის და თვალისთვის ულამაზოდ, დევნილად და დამცირებულად, შინაგანად მაინც სავსეა სამეფო ბრწყინვალებითა და მშვენიერებით. ის, ვინც კაცთა ძეებზე ულამაზესია, წინასწარ განსაზღვრავს თავისი ასულის სილამაზეს. ეკლესია ქრისტეს სამოსელია, მასში ქრისტეა. ვერანაირი გარეგნული სილამაზე ვერ შეედრება შინაგან სილამაზეს ანუ ქრისტეს სილამაზეს. ყოვლადწმიდა ღვთისმშობელი მეფის ასულია, ოქროთია ნაქსოვი და ნაქარგით შემკულია მისი სამოსი, რაც სიმბოლურად მისი სულის სათნოებებს წარმოადგენს. სამოსელში რომ სიმბოლურად სათნოებები იგულისხმება, ამას მეფის ძის ქორწილის იგავი ცხადყოფს. ადამიანი, რომელიც საქორწილო სამოსით არ იყო შემოსილი, მეფის ნადიმიდან განიდევნა და დაისაჯა (მთ. 22:11). ღვთის მიმართ რწმენის ჭეშმარიტება – ესაა ყოვლადწმიდა ქალწულის ოქროს სამოსელი, ხოლო ამ ოქროქსოვილი სამოსის შემამკობელი ნაქარგობები არის ქალწულება, სიმდაბლე, გულმოწყალება, სიწმინდე, ლოცვა, ღვთის ნებას მინდობა და ყველა სხვა სიკეთე –თუმცა ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის სრულ სილამაზეს წარმოადგენს უფალი იესო ქრისტე, მასში დაფარული და მისგან შობილი. ყოველი მართალი ქრისტიანის სული მეფის ასულის მსგავსია. ასეთი სულის მთელი სილამაზე არის ქრისტეში და ქრისტესაგან, რომელიც სულშია. სული ქრისტეს ანუ სიმართლის მზის გარეშე წყვდიადში იმყოფება და ისეთივე უსახური და ულამაზოა, როგორიც იქნებოდა სამყარო მატერიალური მზის გარეშე. ჰოი, სახიერო და კაცთმოყვარეო უფალო, ღმერთო ჭეშმარიტო და ყოველთა შემოქმედო, შეგვეწიე ჩვენ, შევიმოსოთ სათნოებათა სამოსელი, რათა შიშველი არ აღმოვჩნდეთ საშინელ სამსჯავროზე. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამესი არეთასი და მისთანა 4299-თა მოწამეთა (†523-542). დღესასწაული ღმრთისმშობლის ხატისა "ყოველთა მწუხარეთა სიხარული" (1688); ნეტარი ელეზვოი, ეთიოპიის მეფისა(553-555); ღირსი გიორგი კონსტანტინეპოლელისა(1959). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთის ცხადად მოსვლის შესახებ „ღმერთი ცხადად მოვა, ღმერთი ჩვენი და არ დადუმდება“ (ფსალმ. 49:3) მეთაურის წოდება არ არის იგივე რაც მსაჯულის წოდება. მეთაური მოწინააღმდეგეს არ ენახვება და საშუალებას აძლევს იფიქროს მასზე ისე, როგორც სურს, რადგან მეთაურისთვის მთავარი გამარჯვებაა. მსაჯული კი უცებ ჩნდება იმათ წინაშე, ვისაც ასამართლებს. მასწავლებლის მოწოდებაც არ არის ისეთი, როგორიც მსაჯულისა. მასწავლებლისთვის მთავარია ასწავლოს თავის მოწაფეებს, ამიტომ ხშირად მდაბლდება მათ დონემდე და ისე მიმართავს აღსაზრდელებს, როგორც მეგობრებს, მსაჯული კი პირველიდან ბოლო წუთამდე იმათ წინაშეა, ვისაც ასამართლებს, და თანაც, როგორც მსაჯული და არა – სხვა ვინმე. მკურნალის წოდებაც არ არის ისეთი, როგორიცაა მსაჯულის; ამავდროულად, მათ შორისაც ისეთივე განსხვავებაა, როგორიც წინა ორ შემთხვევაში. ძმანო, ღმერთი მოევლინა სამყაროს კაცობრივი სხეულით – მოევლინა როგორც მეთაური, როგორც მასწავლებელი, როგორც მკურნალი, მაგრამ ის ჯერ არ გამოცხადებულა როგორც მსაჯული. პირველ შემთხვევაში, უფალს არ განუცხადებია თავისი უმაღლესი ღირსების შესახებ, მან საშუალება მისცა მოწინააღმდეგეებს, მოწაფეებსა და სნეულებს იმსჯელონ ისე მის შესახებ, როგორც იციან; ვისაც ჯანსაღად შეეძლო განსჯა, იგი იცნობდა კაცობრივ სხეულში დაფარულ ღმერთს - იცნობდა სიტყვით, საქმით, კაცთმოყვარეობით, მისი შობის, ჯვარცმის, აღდგომისა და ამაღლებისას მოვლენილი ზეციური სასწაულებით, ხოლო ვისაც გონება დაბნელებული ჰქონდა რაიმე ბოროტი ვნებით, ასეთს არ შეეძლო მისი არც ცნობა და არც ღმერთად აღიარება. მაგრამ როდესაც იგი მოვა როგორც მსაჯული, მას უკვე არავინ ჰკითხავს: „ნუთუ ეს შენ ხარ, უფალო ?“, ან „ვინ ხარ შენ?“, რადგან მეყსეულად ყველას ეცოდინება, რომ ის ნამდვილად უფალია. აგნელოზები საყვირს ჩაჰბერავენ მის წინაშე, ცაზე გაბრწყინდება მისი ჯვარი, ცეცხლი აინთება მის წინ და ქარიშხალი იქროლებს ირგვლივ. მაშინ მორწმუნე თუ ურწმუნო, მართალი თუ ცოდვილი დაინახავს და იცნობს მსაჯულს. და მაშინ გაიხარებენ მხოლოდ ისინი, ვინც იცნო იგი, როგორც ღმერთი, გამოქვაბულში და ჯვარზე. ჭეშმარიტად, გაიხარებენ ისინი, რადგან მსაჯულში იცნობენ სწორედ მას, ვისი წინამძღოლობითაც იბრძოდნენ, ვისგანაც სწავლობდნენ და ვის მიერაც იკურნებოდნენ. ჰოი, მაცხოვარო ყოვლადდიდებულო, შეგვიწყალე ჩვენ და გამოგვასწორე შენს მეორედ მოსვლამდე. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამეთა და მწიგნობართა: მარკიანე წიგნისმკითხველისა და მარტვირი იპოდიაკონისა, კონსტანტინოპოლელთა (†355). მოწამე ვაროზისა და მისთანა 7 მოწამისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება წუთისოფელთან განშორებისა და უდაბნოში ცხოვრების შესახებ „გავშორდი და გავიქეცი და მოვისვენე უდაბნოში“ (ფსალმ. 54:8)ძმებო, ვის უნდა გაქცეოდა წინასწარმეტყველი უდაბნოში? ბოროტ მტერს, ვნებებსა და ამაოებას. და რატომ უდაბნოში? რადგან ეს არის ბოროტი მტრების, ვნებებისა და ამქვეყნიური ამაოების დამარცხების საშუალება. უდაბნოსთვის ცოტა თუ იბრძვის, ამიტომაცუდაბნოში გაიქცეოდა. ადამიანები იბრძვიან ქალაქებისა და მიწებისთვის, ძალაუფლებისა და სიმდიდრისთვის და არა უდაბნოსთვის. ადამიანის შინაგანი მტრებიც, ვნებები და სხვადასხვა სახის ამაოება ქალაქებში ახალ-ახალი ცეცხლით განახლდებიან განუწყვეტლივ, მაშინ როდესაც უდაბნოში ისინი ნელდებიან და ქრებიან. „სიკვდილის შიში დამეუფლა მე“ (ფს. 54:5) - ბრძანებს მანამდე წინასწარმეტყველი. ესეც ერთ-ერთი მიზეზია უდაბნოში გასარიდებლად. სხვა სამყაროსთვის, ღმერთთან შესახვედრად არის საჭირო სულის მომზადება, მეფესაც კი არ ძალუძს გაექცეს სიკვდილს და აირიდოს სამსჯავრო. მუდმივ ფუფუნებასა და განცხრომაში მცხოვრები ადამიანი ნამდვილად ემსგავსება წუთისოფლის შარბათით დაძინებულს. და აი, სიკვდილზე ფიქრი შეანჯღრევს ასეთს და გამოაღვიძებს. ეჰ, უნდა მოვკვდე! უნდა დავტოვო ეს სამყარო! მომიწევს ღვთისა და ანგელოზების წინაშე წარდგომა! სად არის ჩემი სული? სადაა ჩემი საქმეები? რითი დავტოვებ ამ სამყაროს და რით მივალ სხვა სამყაროში? ათასობით არიან, ვინც ამ კითხვებმა გამოაღვიძა ცოდვის ბურანიდან და უდაბნოში წავიდა, რათა დღედაღამ განიწმინდონ სული და გული სინანულით, ლოცვით, მარხვით, მღვიძარებით, შრომითა და სხვა მრავალი საშუალებით, რომელთა დახმარებითაც მოღვაწე ამარცხებს სიკვდილის შიშს და ხდება ღვთის შვილი.ჰოი, უფალო, იესო ქრისტე, განმანათლებელო ჩვენო, ყოვლადბრძენო და სახიერო, რომელიც ოდესღაც თავადაც განერიდე ადამიანებს და განმარტოვდი უდაბნოში, შეგვეწიე ჩვენ ვიზრუნოთ ჩვენი სულებისთვის და მოვემზადოთ შენი ზეციური სასუფევლისათვის. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიდმოწამისა დიმიტრი თესალონიკელისა, მირონმდინარისა (†306); ხსენება დიდისა და საშინელისა მიწისძვრისა, რომლისაგანსასოებისა გვიხსნა ღმერთმან მადლითა წმიდისა დიმიტრისითა (კონსტანტინეპოლს 740 წელს); წმიდა ალექსანდრე გურიისა და სამეგრელოს ეპისკოპოსისა (ოქროპირიძე 1907). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღმერთისთვის განმზადებული გულის შესახებ„გამზადებულია ჩემი გული შენთვის, ღმერთო“ (ფს. 56:8)ნეტარია, ვისაც შეუძლია ამგვარად მიმართოს უფალს! ნეტარია, ვისი გულიც სრულიად მზად არის აღასრულოს ღვთის ნება. ადამიანის გულის მზადყოფნა იმით გამოიხატება, რომ სიხარულით შეუძლია ღვთის ნების შესრულება და არ აბრკოლებს არანაირი აზრი და სურვილი. სინანულში მყოფი დავითი თავიდან თავის ცოდვილ ფიქრებსა და სურვილებს ემსახურებოდა და აბობოქრებულ ზღვაში მყოფ ნავს ჰგავდა, მაგრამ როდესაც დაინახა, რომ ქარიშხალი დანთქმას უპირებდა, დიდი სინანულითა და შემუსვრილი გულით მიმართა ღმერთს და სრულიად მიანდო თავისი ცხოვრების ნავი ღმერთს. „გამზადებულია ჩემი გული შენთვის, ღმერთო“, - უდიდესი სულიერი სიმშვიდით წამოიძახებს იგი, რადგან იცის, რომ ნავი ყველაზე გამოცდილ მესაჭეს მიანდო. ქარიშხალი მძვინვარებს თუ ტალღები ეხეთქებიან, არ ეშინია, რადგან დარწმუნებულია, რომ მის ნავს ვერაფერი დაამსხვრევს და რომ იგი მშვიდად მიაღწევს თავის ნავთსაყუდელს. განმზადებული გული ნიშნავს იმას, რომ მასში არ არის სიამაყე და დამდაბლებულია ღვთის განუზომელი ძლიერებისა და სიბრძნის წინაშე. განმზადებული გული ნიშნავს იმას, რომ გული გათავისუფლებულია ყოველგვარი ამქვეყნიური სურვილისა და ოცნებისაგან და მხოლოდ ღვთისკენ სწრაფვითა და ღვთის მიმართ სიყვარულით არის აღსავსე. განმზადებული გული ნიშნავს იმას, რომ გული გათავისუფლებულია ყოველგვარი დარდის, საზრუნავისა და შიშისაგან, რომ იგი დამშვიდებული და გამხნევებულია ღვთის მადლის თანამყოფობით... „გაქებ და გიგალობ შენ დიდებითა ჩემითა“ - ასე აგრძელებს მეფსალმუნე. და ეს აჩვენებს, თუ რაოდენ ჭეშმარიტად განმზადებულია მისი გული, კერძოდ: იგი არ ქედმაღლობს თავისი სამეფო დიდებულებით და მას ღმერთს მიაწერს. მან არარაობამდე დაიმდაბლა თავი ღვთის წინაშე და მთელი მისი ბედნიერება იმაშია, რომ აქოს და ადიდოს ღმერთი. საკუთარი დიდებულება მხოლოდ იმის საფუძველს აძლევს, რომ ღმერთი განადიდოს. ო, ძმებო, შევეცადოთ, რომ ჩვენი გულებიც შეძლებისდაგვარად მალე განვამზადოთ ღვთისთვის - ღვთის სიტყვის მოსასმენად, ღვთის ნების აღსასრულებლად, ცოცხალი ღმერთის სადიდებლად. ჰოი, უფალო, შემოქმედო ჩვენო, შეგვეწიე, რათა შენთვის განვამზადოთ ჩვენი გულები, რათა იქცნენ ისინი შენი ცხოველსმყოფელი მადლის ჭურჭლად. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამისა ნესტორ თესალონიკელისა (†306). მოწამე დედათა: კაპეტოლინე და მისი მხევალი ეროტიდესი, კაბადუკიელთა; მოწამე მარკოზ ფასოსელისა და მისთ;მართალი პროკლასი, პილატე პონტოელის მეუღლისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება შურის შესახებ ღმერთის სახლის მიმართრადგან შენი სახლის შურმა შემჭამა მე და შენი მაყვედრებლების ყვედრება მომწვდა მე (ფს. 68:10)ცაღვთის სახლია. ეკლესიაცღვთის სახლია. მორწმუნეთა სხეულიცღვთის სახლია. ყველგან, სადაც ღმერთია, იქ ღვთის სახლია და სადაც ღვთის სახლია, იქ სიწმინდეა. ადამიანი შეურაცხყოფს ამ სიწმნიდეებს და ბილწავს მათ, წინასწარმეტყველი კი ბრაზობს ამის გამო და მხურვალედ მოშურნეობს. იგი სიწმინდის ყოველგვარ შეურაცხყოფას თავის შეურაცხყოფად მიიჩნევს და ეს კიდევ უფრო მეტად აღაგზნებს მის მოშურნეობას. ადამიანები ცას თავიანთი ურწმუნოებით შეურაცხყოფენ და უარყოფენ იმას, რაც ღმერთმა გამოუცხადა მათ მათივე სულის ხსნისათვის. როდესაც ადამიანები ჭეშმარიტებას ეწინააღმდეგებიან, როდესაც მწვალებლობით აუკუღმართებენ ჭეშმარიტებას და თვითნებურად, მიწიერი გონებით მსჯელობენ ქრისტეს შესახებ, როდესაც ეჭვით უყურებენ ანგელოზებსა და წმინდანებს, საშინელ სამსჯავროსა და უფლის მარადიულ სამყოფელს და მოუნანიებელ ცოდვილთა მარადიულ სასჯელს - ყველა ამ და სხვა მსგავს შემთხვევებში, ადამიანები ავაზაკებივით თავს ესხმიან ღვთის სახლს, უწესოდ ექცევიან ღვთის ეკლესიას, დაუდევრად – იერარქიას, სიზარმაცით – ეკლესიურ დარიგებებს, მტრულად – ეკლესიის მსახურებს. და მაშინ საღვთო მოშურნეობა აღინთება მართლის გულში ღვთის სახლის სიწმინდის გამო. ბოლოს და ბოლოს, ადამიანის სხეულის შეურაცხყოფა, ვნებებს დამონება, ცოდვის მსახურება, ქურდობა, მკვლელობა, უხეშობა, სიმთვრალე და სხვა უმსგავსო ქცევები - ეს ყველაფერი ღვთის სახლის სიწმიდეზე თავადასხმა, ღვთის გმობა და მკრეხელობაა. და კვლავ ძლიერდება წინასწარმეტყველის მოშურნეობა და ზეციური ცეცხლივით ანათებს ადამიანთა წინაშე. ო, ძმებო, ჩვენც ავიღოთ გულმოდგინების მაგალითი ღვთის სახლის სიწმიდის მიმართ ქრისტესგან (ინ. 2:17), მოციქულებისა და ჩვენი მართლმადიდებელი ეკლესიის წმიდა მამებისაგან. ჩვენც ვიმოშურნეოთ და იმაზე მეტი გულმოდგინება გამოვიჩინოთ ჩვენი სულების გადასარჩენად, ვიდრე ეშმაკი მოშურნეობს დღედაღამ და ცდილობს ჩვენს დაღუპვას.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, სიწმინდეთა მიმართ მოშურნეობის მაგალითო, მოგვმადლე ჩვენც შენი მოშურნეობის ნაპერწკალი, რათა ჩვენც, მოშურნეები, დაგემსგავსოთ შენ და ვცხონდეთ შენ მიერ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ხსენება მღვდელმოწამისა ნეოფიტე ურბნელი ეპისკოპ. დიდმოწამისა პარასკევა ქალწულისა (†III); მოწამეთა: ტერენტისა, ნეონილასი და შვილთა მათთა (†249/250). ღირსი სტეფანე საბატიელისა, კანონთგამომგონებელისა; არსენ 1 სერბი მთავარეპ. მღვდელმოწამე კვირიაკე იერუსალიმელი პატრიარქისა(363); ღირსი იოანე ქოზიბელისა, კესარიელი ეპ. დიმიტრი როსტოველი მიტროპოლიტისა(1709). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთის მიმართ ლოცვის შესახებ, რათა იხსნას სული მტვრისაგან„მიხსენ მე მიწის მტვრისაგან, რომ არ დავინთქა“ (ფს. 68:15)ძმებო, მიწის მტვრით არის შემოსილი ჩვენი სული, ჩვენი სულის ეტლი სწორედ ეს მიწაა, მთავარია, მტვერში არ დაინთქას ჩვენი სული! არ ჩაეფლოს! მბჟუტავი ნაპერწკალი არ ჩაქრეს ამ მტვრის სამარეშე!ძალზედ ვრცელია მიწის მტვრის ველი, რომელიც თავისკენ გვიზიდავს, მაგრამ ბევრად მეტია უსაზღვრო ზეციური სასუფეველი, რომელიც ჩვენს სულს თავის ნაწილად, ნათესავად მიიჩნევს. სხეულით, მიწის მტვრით, ჩვენ მიწას ვენათესავებით, ხოლო სულით ზეცის ნათესავები ვართ. ჩვენ ვართ ქოხების –დროებითი თავშესაფრის – ბინადარნი, კარვებში მცხოვრები მეომრები. „უფალო, მიხსენი მე ამ მიწის მტვრისაგან “, - ლოცულობს სინანულში მყოფი მეფე, რომელიც ადრე მიწის მტვერს ემორჩილებოდა, სანამ არ დაინახა, რომ მტვერი სიკვდილის უფსკრულში ითრევდა. მტვერი ადამიანის სხეულია თავისი ავხორცობით; მტვერია ასევე ყველა ბოროტი ადამიანი, რომლებიც ემტერებიან მართლებს; მტვერია ასევე ეშმაკები მათ მიერ მოგვრილი შიშებით. დაე, გვიხსნას ჩვენ უფალმა ყველა ამ მტვრისაგან. მხოლოდ მას შეუძლია ამის გაკეთება!ჩვენ კი შევეცადოთ, რომ პირველ რიგში საკუთარ თავში დავინახოთ მტერი – ის მტერი, რომელიც, გაუცნობიერებლად თუ უნებურად, თავისივე მტრების მოკავშირეა საკუთარი თავის წინააღმდეგ. მართალი მყარად ამკვიდრებს თავის სულს ღმერთში და ღვთის სასუფეველში, ასე რომ, არ ეშინია; არ ეშინია არც საკუთარი თავის და არც გარეშე მტრების - არ ეშინია, რადგან ის არც მოკავშირე გახდა და არც თანამზრახველი თავისი სულის მტრების. ამიტომ არც ადამიანებს და არც დემონებს არ შეუძლიათ რაიმე ავნონ მას. თუ ღმერთი მის მხარესაა და ღვთის ანგელოზები არიან მისი მფარველები, მაშინ რას დაუშავებენ მას ადამიანები, ეშმაკები და რაიმე სახის მტვერი?ჰოი, უფალო ღმერთო ჩვენო, ერთარსებაო სამებაო, რომელმაც ცოცხალი სული შთაბერე ჩვენი სხეულის მტვერს, გვაცხოვნე შენი მოწყალებით, რათა არ დავინთქათ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ღირსისა სერაპიონ ზარზმელისა (†900); რირსისა აბრაამ დაყუდებულისა და ნეტარისა მარიამისა, ძმისწულისა მისისა; ღირსმოწამისა ანასტასია რომაელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღმერთის სახელის დიდების შესახებდა კურთხეულია მისი დიდების სახელი უკუნისამდე და უკუნითი უკუნისამდე, და აღივსება მისი დიდებით მთელი დედამიწა. იყავნ, იყავნ! (ფს. 71:19)წინასწარმეტყველის მადლით აღსავსე გულიდან მადლიანი სიტყვები გამოდიან. მეფისა და მეფის ძის შესახებ ბრძანებს წინასწარმეტყველი, ყველაზე არაჩვეულებრივი მეფის (მეუფის), რომელიც ოდესმე გამოჩენილა ქვეყანაზე... მანამდე კი ამბობს: იქნება მისი სახელი კურთხეული უკუნისამდე, მაგრამ თითქოს არ იყო საკმარისი ის, რაც თქვა და ახლა იმეორებს და ამატებს: კურთხეულია მისი დიდების სახელი. ქრისტეს დიდება ქრისტეს ეკლესიაა. კურთხეულია ქრისტეს წმინდა ეკლესია - მისი შრომის ნაყოფი, მისი დამცირების გვირგვინი, მისი ხელის ნამოქმედარი, მისი სისხლის ყვავილი! კურთხეულია მისი წმინდა და მაცხოვნებელი ეკლესიის თვით სახელი! და მთელი დედამიწა აივსება ქრისტეს ეკლესიებით ანუ მისი ქმნილებითა და მისი დიდებით. ერთი სიტყვით, წინასწარმეტყველი სამუდამოდ უწინასწარმეტყველებს ქრისტეს მისი ეკლესიის უკვდავებას. ის აღიმართება დროში და გაცხადდება მარადისობაში. იგი აღიმართება სამყაროს აღსასრულამდე და სრულად გაცხადდება მარადისობაში. ო, ძმებო, ვეცადოთ, რომ მთელი სულითა და გულით ჩვენც შევიდეთ ქრისტეს ეკლესიაში, იმ ცოცხალ და უკვდავ სხეულში, რომლის არსებობასაც არ აქვს დასასრული და რომლის სილამაზესაც არ აქვს სახელი. ვეცადოთ არ ვიყოთ უარყოფილნი, როგორც გამოუსადეგარი და უსარგებლო ქვები, გადაყრილი მარადიული წყვდიადის უფსკრულში.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, მეუფეო და ძეო მეუფისაო, ჩაგვწერე ჩვენ უკვდავების წიგნში და მოგვიხსენე შენს ზეციურ სასუფეველში. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამისა იოთამისი, მეფისათვის თავდადებულისა (ზედგენიძე †1465); მღვდელმოწამისა ზანობ ეგეას ეპ. დიდისა მისისა მოწამისა ზინობიასი (†285). მღვდელმოწამე მარკიანე სიცილიელი ეპისკოპოსისა(11); მოწამე ევტროპია ალექსანდრიელისა(250); მოწამე ანასტასია თესალონიკელისა; #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთისკენ სწრაფვის - მართლის ერთადერთი სურვილისშესახებ„რადგან რა გამაჩნია ცათა შინა და რა ვინებე შენ გარეშე ქვეყანაზე?“ (ფს. 72:25)გამოღვიძებული ადამიანის სულისათვის ცაშიც და მიწაზეც ერთადერთი უმთავრესი სიკეთე არსებობს. ეს სიკეთე ღმერთია. ზეცაში უამრავი სიკეთეა, მაგრამ ყველაზე დიდი სიკეთე ზეცათა მეუფეა. ზეცაში უამრავი სიკეთეა, მაგრამ ამ სიკეთეთა შემოქმედს ვერაფერი შეედრება. ამიტომაც კითხულობს გამოღვიძებული ადამიანის სული: რა შეიძლება მქონდეს ან რა უნდა ვეძებო ზეცაში და მიწაზე შენ გარდა? განა საჭიროებს ვინმე ნაკადულს, თუკი იგი წყაროს სათავესთან იმყოფება წყლის დასალევად? და განა თვალი გაექცევა მწყემსის ვახშმისკენ ვინმეს, თუ მეფის სუფრასთან ზის ის? ღმერთი თავისთავად საკმარისია ადამიანის შიმშილისა და წყურვილის დასაკმაყოფილებლად. ცაც ღმერთს ეკუთვნის და მიწაც. ყოველგვარი სიკეთის პატრონი უმაღლესი სიკეთეა; ყოველგვარი სიტკბოს შემოქმედი უმაღლესი სიტკბოა, ყოველგვარი სიბრძნის შემცველი უმაღლესი სიბრძნეა; ყოველი ძალისა და მოწყალების წყარო – უმაღლესი ძალა და წყალობაა; ყოველგვარი მშვენიერების შემოქმედი ცასა და მიწაზე – უმაღლესი მშვენიერებაა.ვერანაირ ისეთ სიკეთეს ვერ მოიფიქრებს ადამიანი ვერც ცხადად და ვერც სიზმრად, რომ იგივე არ ჰქონდეს ღმერთს, თანაც, საუკეთესო ხარისხის.ამიტომ, ძმებო, ვევედროთ ღმერთს, რათა მივიღოთ ყველაფერი; ვეძიოთ ღმერთი, რათა ვიპოვოთ ყველაფერი; დაე, გავმდიდრდეთ ღმერთით, რათა მდიდრები ვიყოთ ყველაფერში.ჰოი, უფალო, ღმერთო ჩვენო, მოგვიახლოვდი ჩვენ, როდესაც ჩვენი სულები გეძებენ შენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ასი ათასთა მოწამეთა, თბილისს ხვარაზმელთაგან წამებულთა (†XIII); მოწამე ეპიმაქე ალექსანდრიელისა(2500; ღირსი მავრა კონსტანტინეპოლელისა; #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება მართლის რწმენის შესახებ, რომ არ მოკვდება „არ მოვკვდები, არამედ ვიცოცხლებ და ვაუწყებ უფლის საქმეებს“ (ფს. 117:17)ვის შეუძლია თქვას: არ მოვკვდები? იმას, ვისაც ცოცხალი ღმერთი სწამს! ვის შეუძლია დარწმუნებით ამტკიცოს: არამედ ვიცოცხლებ. იმას, ვინც ხედავს ცოცხალ ღმერთს! არც ილია და არც ენუქი არ მოკვდა, არამედ ცოცხლად იქნენ აყვანილი მარადიულ ცხოვრებაში. ღმერთმა აღიტაცა ისინი თავისი მოწყალებით, რათა ადამიანები უკვდავ ცხოვრებაში დაერწმუნებინა. ქრისტეც მოკვდა და აღდგა თავისი ძალით, რათა ადამიანებს მკვდრეთით აღდგომა ერწმუნათ. მოციქულებიცა და წმიდანებიც დაიხოცნენ, მაგრამ მრავალი მათგანი კვლავ გამოეცხადა ადამიანებს თავისი კაცთმოყვარებით მარადიული ცხოვრების არსებობის დასამტკიცებლად. ისინი, ვინც უფალმა აღიტაცა და ისინი, ვინც დაიხოცნენ, მკვდრეთით აღმდგარ იესო ქრისტესთან ერთად ცოცხლობენ უკვდავების სამეფოში. არ მოვკვდები, არამედ ვიცოცხლებ - ამბობდა დავით მეფე დიდი დარწმუნებით, რომელიც ბევრად ადრე ცხოვრობდა უფლის აღდგომამდე და მართალთა საყოველთაო აღდგომის გამოცხადებამდე. თითოეული ჩვენგანი, ყოველი ქრისტიანი, კიდევ უფრო მეტი დარწმუნებით უნდა ამბობდეს: „არ მოვკვდები, არამედ ვიცოცხლებ“, რადგან ჩვენი რწმენის საფუძველი მკვდრეთით აღმდგარი უფალია; ჩვენმა თვალებმა და ყურებმა ბევრად მეტი იხილეს და ისმინეს, ვიდრე დავით მეფემ. ქრისტეს ჯვარცმის შემდეგ განქარდა ეშმაკი, ქრისტეს აღდგომის შემდეგ კი განქარდა სიკვდილი, რომლის მიღმაც მზით განათებული უკვდავების მინდორი მოჩანს. ნეტარია, ვინც ღირსი გახდება „იცოცხლოს და აუწყოს უფლის საქმეები.“ უფალო, ცოცხალო, გაგვაცოცხლე და გვაცხოვნე ჩვენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

უვერცხლოთა მკურნალთა და სასწაულმოქმედთა კოზმან და დამიანე აზიელთა და დედისა მათისა ღირსისა თეოდოტიასი (†III). მოწამეთა: კესარისი, დასისა და მათთან 5 მოწამეთა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ყველა ქრისტიანისთვის მოწოდებაზე იყვნენ წმინდები„ეფესოში მყოფ წმიდებს...“(ეფ. 1:1)მოციქული ეფესოშო მყოფ ქრისტიანებს წმიდებს უწოდებს. იგი წმიდად უწოდებს არა ერთს ან ორს, ან ქრისტიანთა რაღაც ნაწილს, არამედ ყველას. ნუთუ ღვთის დიდი სასწაული არ არის ის, რომ ადამიანები ქალაქში (და არა უდაბნოში), თანაც კერპთაყვანისმცემლობით გარყვნილ ქალაქში, წმიდა იყვნენ? და კიდევ, წმიდას უწოდებს დაოჯახებულ ადამიანებს, რომლებიც ბავშვებს შობენ, ვაჭრობენ და ჩვეულებრივ საქმიანობენ! ჭეშმარიტად, ასეთები იყვნენ პირველი ქრისტიანები. მათი ერთგულება, მოშურნეობა და გულმოდგინება სარწმუნოებაში, ასევე სიწმიდე და წმიდა ცხოვრება იძლეოდა უფლებას წოდებოდათ მათ წმიდა. თუ ბოლო ჟამს გამონაკლისს წმიდა ადამიანები წარმოადგენენ, ადრინდელ პერიოდში გამონაკლისს წარმოადგენდნენ არაწმიდები, წმიდანები კი – ეს ჩვეულებრივი რამ იყო! მოციქული ყველა მონათლულს წმიდას უწოდებს ეფესოში, რაც გასაკვირი სულაც არ არის, რადგან მას უფრო ამაღლებული სახელიც აქვს მათთვის განკუთვნილი: შვილი – „რამეთუ ხართ შვილნი“ (გალ. 4:6). თვით უფალმა იესო ქრისტემ მოგვცა უფლება ამგვარად ვიწოდებოდეთ მას შემდეგ, რაც თავად გვასწავლა მივმართოთ ღმერთს: „მამაო ჩვენო!“განა სწორედ ასე არ მივმართავთ ღმერთს, ძმებო, ყოველდღიურად: „წმიდაო ღმერთო“?! განა არ ვუწოდებთ წმიდას ანგელოზებს? განა არ ვუწოდებთ წმიდას ღვთისმშობელს?! ან წინასწარმეტყველებსა და მოცუქულებს, მოწამეებსა და მართლებს?! განა არ ვუწოდებთ ცასა და ცათა სასუფეველს წმიდას?! წმიდანების გარდა ვის შეუძლია ცათა სასუფეველში დამკვიდრება ?! და თუ ცხონების იმედი გვაქვს, ასევე უნდა გვქონდეს სიწმიდის იმედი.წმიდაო ღმერთო, რომელიც ხარ სიწმიდესა და წმიდათა შორის, წმიდანებისმომწოდებელო და მწყალობელო, შეგვეწიე ჩვენც, რათა განვიწმიდოთ სიტყვით, საქმითა და გონებით შენს სადიდებლად და ჩვენს საცხონებლად. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამეთა აკვანდინესი, პიგასისა, აფთონისა, ელპადიფორესი, ანემპოდისტესი და მათთანა 7028 თა (†330-345). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღვთის ნების შესახებ, რომ ყველა ქრისტიანი წმიდა იყოს „რაკიღა აგვირჩია მის მიერ, უწინარეს ქვეყნის შექმნისა, რათა ვყოფილიყავით წმიდანი და უბიწონი მის წინაშე სიყვარულით“ (ეფ. 1:4)ერთიანი ეკლესია გვასწავლის და გვიჩვენებს, რომ ჯერ იყო სამყაროს შექმნის გეგმა და შემდეგ შეიქმნა სამყარო. ეს გეგმა იყო ღვთის სიბრძნეში, ნებასა და ძალაში. ამ გეგმაში ჩვენც, ქრისტიანებიც, მოვიაზრებით, როგორც ღვთის ეკლესია. თავისი განგებულების მიხედვით, ღმერთმა ჩვენ აგვირჩია ქვეყნის შექმნამდე, რათა ვყოფილიყავით წმიდა და უბიწონი სიყვარულში. წინასწარ გამოგვარჩია ღმერთმა და შვილად მიგვიღო, მაგრამ ვის მიერ? – უფალ იესო ქრისტეს მიერ! რადგან ისეთები, როგორებიც ვართ ღვთის წინაშე, ვართ იესო ქრისტეს მიერ, რადგან იესო ქრისტეს გარეშე ადამიანს არანაირი კავშირი, არანაირი ურთიერთობა და არანაირი ნათესაობა არა აქვს ღმერთთან. ე. ი. ჩვენი გამორჩევა და შვილად მიღება მოხდა ქრისტეს მიერ. ღმერთმა აგვირჩია ჩვენ, თავისი წმიდა ეკლესია, თავისი ნებით, როგორც ოდესღაც გამოირჩია ისრაელი დედამიწაზე მცხოვრებ ყველა ერს შორის. ნურავინ იტყვის: „ღვთის ეს არჩევანი ანადგურებს ადამიანის თავისუფალ ნებას და ქრისტიანს არ აქვს რაიმე დამსახურება იმაში, რომ ქრისტიანია, არც წარმართი უნდა განვიკითხოთ იმის გამო, რომ წარმართია“. ამგვარი მსჯელობა მცდარია. ოდესღაც ღმერთმა ისრაელიც აირჩია, მაგრამ მათ შორისაც ზოგი დაიღუპა და ზოგი გადარჩა. ასევე აირჩია უფალმა თავისი წმიდა ეკლესია და ყველა ერსა და ყველა ხალხს მოუწოდა ეკლესიაში, თუმცა გადარჩებიან თუ არა არჩეულნი და მოწოდებულნი, დამოკიდებულია არა მხოლოდ ღვთის ნებაზე, არამედ ადამიანის ნებასა და ძალისხმევაზეც.ჰოი, ღმერთო უკვდავო, ჩვენო შემოქმედო, რომელმაც დაბადებამდე გამოგვირჩიე გადასარჩენად, შეგვიწყალე და გვაცხოვნე ჩვენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამეთა: აკეფსიმე ეპისკოპოსისა, იოსებ ხუცისა და აითალა დიაკონისა, ღირსისა ნიკოლოზისა, ქართველთა მნათობისა, აკოლოთიათა აღმწერელისა (†1308); დიდმოწამე გიორგი კაბადუკიელის ტაძრის განახლებისა ლუდიასა შინა, სადა იგი მდებარე არს პატიოსანი გვამი მისა. მართალი სნანდულია სპარსისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ქრისტეს შესახებ, რომელიც ყველა წმიდანის თავიადა ყოველივე ზეციურისა და მიწიერისთვის თავი მოეყარა ქრისტეში (ეფ. 1:10)ცოდვა ადამიანს გონებას ართმევს და თავს აკარგვინებს. ცოდვებსა და მანკიერებებში ჩაფლული ადამიანი თავმოჭრილ ქათამს ჰგავს, რომელიც სიკვდილის წინ ძრწის და აქით –იქეთ ხტის. მთელი წარმართული სამყარო ქრისტემდე წარმოადგენდა სწორედ ასეთ უთავო გროვას, რომელიც ძრწის და კვდება. ქრისტემ შეაერთა მოკვეთილი თავი უსიცოცხლო ტანთან და სიცოცხლე დაუბრუნა ადამიანთა მოდგმის სხეულს. ის არის ზეციურ მხედრობათა თავი და ასე იყო ყოველთვის. და როგორც მამა ღმერთის შემოქმედებითი სიტყვა, დასაბამიდან თავი იყო მთელი ხილული სამყაროსიც, განსაკუთრებით კი ადამიანთა მოდგმისა. მაგრამ ადამმა ცოდვით, როგორც მახვილით, თავს დააშორა სხეული, განკაცებულმა უფალმა კი ცა და მიწა შეარიგა, მან ზეცა დაუშვა მიწამდე და მიწა აამაღლა ზეცამდე და ყველაფერი საკუთარ თავსა და გონებაში მოაქცია ანუ ყოველივე ზეციურსა და მიწიურს თავი მოუყარა ქრისტეში. ქრისტემ შეგვარიგა ყოვლადწმიდა სამებასთან, ღვთის ანგელოზებთან, ერთმანეთთან და ხილულ სამყაროსთან. მოძებნილ იქნა დაკარგული თავი და მის მიერ ყველაფერი ჰარმონიულად მოწესრიგდა. ჩვენ ქრისტეს გონება გვაქვს - აცხადებს მოციქული. და რაც თავია ხორციელი კაცისათვის, იგივეა გონება სულიერისათვის. თუ ჩვენ ქრისტესი ვართ, მაშინ ქრისტეთი – როგორც თავით – უნდა ვიფიქროთ და ვიაზროვნოთ, ანუ უნდა ვიფიქროთ და ვიაზროვნოთ მისით და მხოლოდ მის მიერ. და მაშინ, ქრისტეს მიერ ფიქრითა და განსჯით, ადამიანებთან და ანგელოზებთან ერთად თავს ვიგრძნობთ ერთი სხეულის ნაწილებად, რომელთა თავიც ქრისტეა. ამგვარად ცოცხლდება ჩვენი სიყვარული ღვთის მიმართ, ძლიერდება ჩვენი რწმენა და ნათდება ჩვენი იმედი. მხოლოდ მძინარე სხეული ვერ გრძნობს კავშირს თავთან. მოდით, გამოვიღვიძოთ, ძმებო, დროულად გამოვიღვიძოთ.ჰოი, უფალო, იესო ქრისტე, ჩვენო ყოვლადბრძენო თავო, შეგვაერთე შენთან. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ღირსისა იოანიკე დიდისა, ულუმბოელისა (†834/846); წმიდათა და მართალთა მოღვაწეთა ქრისტეს საფლავისათა: იოანე სტეფანე და ესაია ქართველთა (†XI-XII); მღვდელმოწამეთა: ნიკანდრე მირონელი ეპისკოპოსისა, და ერმე ხუცისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ქრისტეს მიერ სასუფევლის მემკვიდრეთა შესახებ ქრისტეში გავხდით მემკვიდრენი... (ეფ. 1:11)ყველაფერი უფალ იესო ქრისტესგანაა, ყველაფერი უფალ იესო ქრისტეს მიერ არის, ყველაფერი უფალ იესო ქრისტესთვის არის. მის გარეშე ჩვენ არ გვაქვს სწორი კავშირი და ჯანსაღი ურთიერთობა არც ღმერთთან, არც ადამიანებთან და არც სხვა ქმნილებებთან. ის ჩვენი თავია, ის ჩვენი გონებაა. მის მიერ ჩვენ მემკვიდრეები გავხდით. მაგრამ რისი? ცათა სასუფევლის! მართლაც, ქრისტიანები ხშირად იწოდებიან მემკვიდრეებად ახალ აღთქმაში. მაგრამ რატომ? იმიტომ, რომ მემკვიდრეობა ყოველთვის ვინმეს სიკვდილთანაა დაკავშირებული. როდესაც ერთი კვდება, მეორე მემკვიდრე ხდება. ქრიასტიანები კი ამ სოფელშივე იქცევიან მემკვიდრეებად, რადგან მათში კვდება ძველი ადამიანი და მის ადგილს, როგორც მემკვიდრე, ახალი ადამიანი იკავებს. ვინც ცხოვრებას აგრძელებს, მემკვდრეც ის არის. როდესაც სხეული კვდება, ცოცხალი რჩება სული; მაშასადამე, სული იღებს მემკვიდრეობით იმ ყველაფერს, რაც ადამიანმა სხეულში ყოფნისას შეკრიბა - იქნება ეს კეთილი საქმეები საცხოვნებლად თუ ბოროტი საქმეები – დასასჯელად. უფალ იესო ქრისტეს მიერ ჩვენ გვებოძება ის მემკვიდრეობაც, რომელიც თვით უფლის კუთვნილებაა –მარადიული ზეციური სამყოფელი ანუ სასუფეველი. ამ ზეციური სამეფოს მემკვიდრენი გავხდებით მაშინ, როდესაც დავტოვებთ მიწიერ სამეფოს. როდესაც მოვკვდებით მიწისთვის, მემკვიდრეობით მივიღებთ ზეცას. როდესაც კავშირს გავწყვეტთ ეშმაკთან, თანამემკვიდრენი გავხდებით ქრისტესი. ო, ძმებო, იფიქრეთ, რაოდენ დიდებული მემკვიდრეობა გველის ჩვენ! მთავარია, თავად ჩვენ არ გავყიდოთ ის ისე იაფად, როგორც ესავმა გაყიდა თავისი პირმშოობა.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, ღმერთო ჩვენო და მაცხოვარო ჩვენო, მოწყალე გვეყავ ბოლომდე და გვაცხოვნე ჩვენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

გალაქტიონისა და მეუღლისა მისისა ეპისტიმიასი, ემესელტა (†III). გრიგოლ ალექსანდრიელი მთავარეპისკოპოსისა; იონა ნოვგოროდელი მთავარეპისკოპოსისა(1470). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება აღმდგარი ქრისტეს მიერ ადამიანის ამაღლების შესახებ ყველა მთავრობასა თუ ხელმწიფებაზე, ყველა ძალსა თუ უფლებაზე, ყველა იმ სახელზე მაღლა, სახელად რომ ითქმის არა მარტო ამ საწუთროში, არამედ მომავალშიც; ყველაფერი ფეხქვეშ გაუგო და დაუმორჩილა (ეფ. 1:21-22)აი, სიმაღლეები, რომლებამდეც ღმერთი ადამიანს აამაღლებს! ჩვენ აქ ვსაუბრობთ ქრისტეს ღვთაებრივ და არა – ადამიანურ ბუნებაზე; ვსაუბრობთ არა ღვთის მარადიულ სიტყვაზე, რომელიც დასაბამიდან იყო ღმერთთან (ინ. 1: 1–2), არამედ განკაცებული იესოს შესახებ, რომელიც ღმერთმა მკვდრეთით აღადგინა და აღამაღლა არა მხოლოდ ხილულ სამყაროზე, არამედ უხილავსა და უკვდავზეც - „ყველა მთავრობასა თუ ხელმწიფებაზე, ყველა ძალსა თუ უფლებაზე, ყველა იმ სახელზე მაღლა, სახელად რომ ითქმის არა მარტო ამ საწუთროში, არამედ მომავალშიც“, ყველა ქმნილებაზე, ცნობილსა თუ უცნობზე, ორსავე სამყაროზე – მატერიალურსა თუ სულიერზე. ხედავთ, ძმებო, როგორ შეასრულა ჩვენმა დიდებულმა შემოქმედმა თავისი პირობა, რომელიც სამოთხიდან განდევნილ ადამს აღუთქვა და გაუმეორა აბრაამს, და კიდევ უფრო ნათლად ცხადყო ის წინასწარმეტყველებისა და დავით მეფის მიერ! ხედავთ, როგორ იწყო უფალმა ადამის მოდგმის განდიდება იმით, რომ განადიდა კაცი იესო, განხორციელებული ძე ღმერთი! პირველად ის განადიდა, როგორც ღვთაებრივი პირმშო, შემდგომ კი – თანმიმდევრობით ყველა, ვინც მას შეუერთდა, სულიწმიდის მადლით აღიბეჭდა მარადიული დიდებისთვის და ჩაიწერა სიცოცხლის წიგნში. შემთხვევითი არაა, რომ ეკლესია ამგვარად უგალობს ღვთისმშობელს: „უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზეშთაესსა სერაბიმთასა“... სადაც აღმდგარი უფალი ამაღლდა, იქ ამაღლდა მისი ყოვლადწმიდა დედაც, ისევე როგორც მისი წმიდა მოციქულები, მისივე სიტყვების შესაბამისად, რომლებიც წარმოთქვა ზეციური მამის წინაშე: მამაო, სადაც მე ვიქნები, მსურს იქვე იყვნენ ისინიც, ვინც მე მომეცი... (ინ. 17:24). ასეთია ღვთის დედამიწაზე გარდამოსვლის შეუფასებელი შედეგი. ასეთია გამოუთქმელი ნაყოფი მისი ვნებებისა. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, მაცხოვარო ჩვენო, თანასწორო მამისა და სულისა წმიდისაო, შეგვეწიე ჩვენ, რათა დავაღწიოთ თავი ცოდვათა სიმყრალისა და უგუნური ავხორცობის უფსკრულს. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

პავლე აღმსარებლისა, კონსტანტინეპოლელ პატრიარქისა (†350); ღირსისა ვარლაამ ხუტინელისა (†1192). ღირსი ლუკა ტრავნომიელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ქრისტეს, როგორც ეკლესიის თავის და მისი სხეულის შესახებდა მისცა მას მთავრობა ყოველი ეკლესიისა, რომელიც არის მისი სხეული (ეფ. 1:22)უთავოდ მყოფ კაცობრიობას სათავეში ჩაუდგა მკვდრეთით აღმდგარი უფალი იესო ქრისტე. თავს დაშორებულმა სხეულმა დაიწყო თავთან შეზრდა, ნაწილისა – ნაწილთან, წევრისა – წევრთან. სხეულია არა ყველა, არამედ მხოლოდ ის, ვისაც სწამს უფალი იესო ქრისტე; მოწოდებულია ყველა, მაგრამ თავს მხოლოდ ისინი უერთდებიან, ვინც პასუხობს ამ მოწოდებას. ისინი წარმოადგენენ სხეულს, რომელსაც ქრისტეს ეკლესია ჰქვია და რომლის თავიც არის ქრისტე. და როგორც აღმდგარი და განდიდებული კაცი იესო აღამაღლა ყოვლადწმიდა სამებამ ცაშიც და მიწაზეც ყველასა და ყველაფერზე მეტად, ასევე აღამაღლებს ყველასა და ყველაფერზე მეტად თავის ეკლესიას, რომელიც სხეულია ქრისტესი. სრულიად ეკლესია იდგება თავთან წმიდა სამების მარჯვნივ, რადგან სადაც არის თავი, იქვეა სხეული. ამგვარ დიდებასა და დიდებულებამდე ამაღლდება ყველა, ვინც მოინანია ცოდვები, ვინც ოდესღაც ღვთის მტერი იყო, გზააბნეული უძღები შვილივით და თავწაკვეთილი სიკვდილმისჯილი სხეული, ამჟამად კი ქრისტეს მიერ და ქრისტეს გამო შვილად მიღებული და ღვთაებრივი ცხოვრებითა და ბრწყინვალებით მოსილი. იმიტომ რომ, ძმებო, დიადი საქმეა ღვთის ძის განკაცება და მისი ჯვარცმა და ვნება ჩვენთვის. ქრისტეს მოსვლამ დედამიწაზე უდიდესი ცვლილება მოახდინა ადამიანის ბედსა და ყველაფერზე. მან ყველაფერი შეცვალა და განაახლა. ამიტომ, ძმებო, ვიცხოვროთ არა როგორც ძველმა, არამედ როგორც ახალმა ადამიანებმა. ვიცხოვროთ არა ცოდვის, არამედ სიმართლის მიხედვით, მოვიქცეთ არა სხეულის, არამედ სულის მიხედვით, რათა ღირსი გავხდეთ იმ სიმაღლისა, დიდებისა და პატივისა, რომლისკენაც ჩვენი თავის მიერ ვართ მოწოდებული. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, თავო ეკლესიისაო, გაგვხადე შენი უწმინდესი სხეულის წევრობის ღირსი! ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

33-თა მელიტინელ მოწამეთა, ღირსისა ლაზარე სასწაულმოქმედისა, დალისიონის მთასა შინა მმართველისა (†1053). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ადამიანთა ბნელი გზების შესახებ ქრისტემდე და ქრისტეს შემდეგრომლებითაც უწინ ამ წუთისოფლის წესისამებრ იარებოდით, ჰაერის ძალთა მთავრის - იმ სულის ნებით, ვის ძალამოსილებასაც ამჟამად ჰმონებენ ურჩობის ძენი (ეფ. 2:2)ეს ერთი და იგივე გზაა - გზა უფსკრულისაკენ. ამ წუთისოფლის წესისამებრ – ნიშნავს ცოდვილი მისწრაფებების მიხედვით სიარულს; ჰაერის ძალთა მთავრის ნებით სიარული კი – იმ დემონების ნებით სიარულს, რომლებიც ჰაერში ბინადრობენ; სული, რომელიც ამჟამად მოქმედებს ურჩობის შვილებში - ნიშნავს იმას, რომ როგორც ამჟამად ცხოვრობენ ღვთის მოწინააღმდეგენი და ღვთის მბრძონლი, ისე ცხოვრობდა ყველა ქრისტეს მოსვლამდე იმათი ჩათვლით, ვისაც მოციქული მიმართავს ეპისტოლით. ძმებო, რა არის ეს ჰაერის ძალთა მთავრის ნება, რომელიც ბატონობს ჰაერში? ესაა ქმედებები იმ ბოროტი სულებისა, რომლებიც გამუდმებით ჰაერში იმყოფებიან და მოძრაობენ. ისინი აბინძურებენ ჰაერს და აჩერებენ ზეცისკენ მიმავალ მიცვალებულთა სულებს. ისინი აცდუნებენ ადამიანის სულებს ყოველგვარი ბოროტებით, ისინი აღძრავენ სულებს ყოველგვარი ცოდვის ჩასადენად, მაგრამ არ აიძულებენ - რადგან არ აქვთ ამის ძალა, არამედ მხოლოდ აცდუნებენ და აღძრავენ. წარმართებზე ისინი ბევრად ძლიერად და პირდაპირ მოქმედებნდნენ, ვიდრე ისრაელიანებზე. წარმართებს ისინი თავს ესხმოდნენ, როგორც ბუზები ლეშს, ხოლო ისრაელიანებზე ზემოქმედებდნენ შორიდან – ცდუნებითა და წაქეზებით. საქმე ისაა, რომ ისინი ისრაელისგან შორს იყვნენ ღვთის სახელის გამო, რომელიც მათ წიაღში ინახებოდა და წარმოითქმოდა. ქრისტემ დაამარცხა ბოროტი სულები და ამოგლიჯა მათი შხამიანი ნესტარი, ამიტომაც განიარაღებულ საფრთხობელებად იქცნენ, საბრალო აჩრდილებს დაემსგავსნენ და მყისიერად ქრებიან ქრისტეს სახელის ხსენებაზე ან მისი ჯვრის გამოსახვისას.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, წინამძღვარო და განმათავისუფლებელო ჩვენო, შეგვეწიე ჩვენ ვიცხოვროთ შენ მიერ ბოძებული თავისუფლებით! ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მთავარანგელოზთა: რაფაელი, ურიელი, სელაფიელი, იეგუდიელი, ვარახიელისა და იერომიელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება იმის შესახებ, თუ როგორ გააცოცხლა ქრისტემ ცოდვით მომკვდარი ადამიანებიცოდვათა გამო მკვდარნი ქრისტესთან ერთად გაგვაცოცხლა (ეფ. 2:5)თავდაპირველად ღმერთმა ქრისტე გააცოცხლა და როგორც ადამიანი, მკვდრეთით აღადგინა საფლავიდან, ქრისტე კი ჩვენი თავია. იმისათვის, რომ მკვდრეთით აღმდგარიყო ყველა მართალი, პირველად უნდა აღმდგარიყო თავი! როდესაც მკვდრეთით აღდგა თავი, ამით გარანტირებული გახდა მთელი სხეულის აღდგომა სხეულის ყველა ნაწილთან ერთად. ამიტომაც საუბრობს პავლე მოციქული ჩვენი აღდგომისა და დიდების, როგორც უკვე აღსრულებული საქმის, შესახებ. ღმერთმა ყველანი აღგვადგინა ქრისტეში და დაგვსვა ზეცაში. აღგვადგინა კაცის ძესთან ერთად, რომლებიც მკვდარი ვიყავით დანაშაულთა გამო და ცოდვებით დაღუპული. და მან არა მხოლოდ ქრისტესთან ერთად აღდგომის ღირსი გაგვხადა, არამედ, უფრო მეტიც, მკვდრეთით აღმდგარ ქრისტესთან ერთად მთელ ზეციურ სამყაროზე მაღლა დაგვსვა, როგორც ქრისტეს თანასწორნი. ძმებო, უფალი არ განკაცდა რაიმე მცირე და უბრალო საქმისთვის, არამედ – ძალზედ უჩვეულოსა და უდიდესისთვის. როდესაც მიწიერი ხელმწიფე მოინახულებს ერთხელ რაიმე ადგილს თავის ქვეყანაში, მისი სტუმრობის კეთილი შედეგები კიდევ დიდხანს იგრძნობა იმ ადგილას. და აქ ხომ ღმერთი უფალი ეწვია დედამიწას და ადამიანთა მოდგმას?! ამ სტუმრობის მადლი საგრძნობი იქნება ჟამთა აღსასრულამდე. ეს სტუმრობა ჩვენთვის ნიშნავს სიცოცხლეს სიკვდილის ნაცვლად, დიდებას – სირცხვილის ნაცვლად, ღმერთთან მიახლოებას – დაშორების ნაცვლად, კურთხევას – წყევლის ნაცვლად, ერთი სიტყვით, მკვდრეთით აღდგომას ანუ მარადიულ მეფობას ზეცაში ქრისტესთან ერთად. ჰოი, უფალო, ქება შენდა! ჰოი, უფალო, დიდება შენდა! ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ღირსისა მატრონა კონსტანტინოპოლელისა (†492); ღირსისა თეოქთისტა პაროსელისა(†881/889); დღესასწაული ღმრთისმშობლის ხატისა "მსწრაფლშემსმენელი". ღირსი იოანე კოლოვისა; მოწამე ანტონი აპამეელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება მადლით გადარჩენის შესახებრამეთუ მადლით ხართ გამოხსნილი (ეფ. 2:8)ვის შეუძლია გაიგოს და აღიაროს, რომ მადლით ვართ გამოხსნილი? რომ ჩვენ ხსნილი ვართ არა ჩვენი დამსახურებითა და საქმეებით, არამედ ღვთის მადლით - ვის შეუძლია ამის გაგება და აღიარება? მხოლოდ იმას, ვინც დაინახა და გააცნობიერა, ერთი მხრივ, სიკვდილისა და ხრწნის უფსკრული და, მეორე მხრივ, პატივისა და დიდების სიმაღლე, რომელ სიმაღლეზეც ადამიანი იქნა აყვანილი ცათა სასუფეველში, უკვდავების სამყაროში, ცოცხალი ღმერთის სახლში... ერთი ბავშვი ღამით გზაზე ბორძიკით მიდიოდა და ხან ერთ ორმოში ვარდებოდა და ხან მეორეში, სანამ ბოლოს ისეთ ღრმა ორმოში არ აღმოჩნდა, საიდანაც საკუთარი ძალებით ვერაფრით ვერ ამოვიდოდა. და როდესაც ბავშვი დანებდა ბედს და ჩათვალა, რომ იქ მოკვდებოდა, სწორედ ამ დროს ორმოსთან ვიღაც გაჩერდა, გრძელი თოკი ჩაუშვა და ჩასძახა, რომ თოკს ჩასჭიდებოდა და ხელი არ გაეშვა. ის მეფის შვილი იყო. მან ბავშვი ამოიყვანა, დაბანა, ჩააცვა, სასახლეში წაიყვანა და გვერდით დაიყენა. და განა ის ბავშვი თავისი დამსახურებითა და თავისი ქმედებებით გადარჩა? რა თქმა უნდა, არა. მთელი მისი დამსახურება მხოლოდ ის იყო, რომ ხელი ჩაავლო მისთვის ჩაშვებულ თოკს და მაგრად ჩაეჭიდა. მაშ, რამ გადაარჩინა ბავშვი? მეფის შვილის მოწყალებამ. ადამიანების მიმართ ღვთის ამგვარ მოწყალებას მადლი ჰქვია. მადლით ხართ გამოხსნილი... მცირე მონაკვეთში პავლე მოციქული ორჯერ იმეორებს ამ სიტყვებს, რათა ყველა მორწმუნემ იცოდეს და დაიმახსოვროს ეს.ძმებო, ჩვენც ვიცოდეთ და გვახსოვდეს, რომ უფალ იესო ქრისტეს მადლით ვართ გაგამოხსნილი. ვიყავით სიკვდილის ხახაში და გვიბოძეს სიცოცხლე ჩვენი უფლის სასახლეში.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, მხსნელო ჩვენო, შენ მიერ ვართ გამოხსნილი. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიდმოწამისა კოსტანტი კახისა, ქართველთა მთავრისა (†852), მოციქულთა 70-თაგანთა; ღირსისა არსენ კაბადუკიელისა (†304), რომელმან ნათელ სცა ნეტარხსენებულს- ბერი პისა მთაწმიდელს (†1994). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ერთიან სამყაროსა და შემრიგებელზერადგანაც იგია მშვიდობა ჩვენი, ერთად რომ აქცია ორი (ეფ. 2:14)ისრაელიანებსა და წარმართებს შორის ისეთი დიდი უფსკრული იყო, რომ მისი ამოვსება და გასწორება არავის შეეძლო. შეეძლო მხოლოდ უფალ იესო ქრისტეს და მან ეს გააკეთა. ის, რაც დაშორებული იყო, მან დააახლოვა და შეაერთა თავისი სისხლით. საკუთარი თავის მსხვერპლად შეწირვით უფალმა ყველა სხვა მსხვერპლი ჩაანაცვლა. ამგვარად, მან გამოისყიდა და საკუთარი თავით ჩაანაცვლა მთელი ბუნება, საიდანაც ადამიანები იღებდნენ და მსხვერპლს სწირავდნენ ღმერთს (შესაბამისად ღმერთებს). ეს ერთი მსხვერპლი ანუ ქრისტეს მსხვერპლი საკმარისია ისრაელიანთათვისაც და წარმართებისთვისაც. სწორედ ცხოველთა სისხლი ყოფდა ისრაელიანებსა და წარმართებს - ყოფდა ადგილით, სადაც მსხვერპლს სწირავდნენ და ყოფდა ღვთაების მიხედვით, რომელსაც სწირავდნენ, ყოფდა ასევე სამსხვერპლო ცხოველის მიხედვითაც, რომელსაც სწირავდნენ და რიტუალითაც, რომლითაც სწირავდნენ. ახლა ქრისტეს უწმიდესი სისხლი ცვლის ყველა ამ სისხლს და ქრისტეს სისხლი აერთიანებს და ანათესავებს ისრაელიანებსა და წარმართებს. ერთი მეორისთვის სისხლით ძმა ხდება, რადგან ჩვენ, მორწმუნენი, სისხლით ძმები ვართ ქრისტეს სისხლით, რომლითაც გამოგვისყიდა წყევლისაგან და რომელსაც ახლაც ვიღებთ. შუაკედელი, რომელიც ყოფდა და აშორებდა, გაანადგურა ქრისტემ და შეაკავშირა ისრაელიანთა და წარმართთა გულები და ხელები. მაგრამ რითი? საკუთარი სხეულით ანუ ცოცხალი და საკუთარ თავში ხორცშესხმული ჭეშმარიტებით. ისრაელიანებში კანონის ჩრდილი ცვლიდა ჭეშმარიტებას, ხოლო წარმართებში –ზღაპრები და არაკები. ორივე განაქარვა უფალმა და ცოცხალი ჭეშმარიტება გამოაჩინა ხორცში. და დაინახა მსოფლიომ და გაიხარა.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, ყოვლადსახიერო, მხსნელო ჩვენო, შეაკავშირე ერთმანეთთან მორწმუნეთა გულები. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიდმოწამეთა: მინა ფრიგიელისა (†304( და ბიქტორ იტალიელისა (†160) და მოწამეთა: სტეფანიდი იტალიელისა და ბიკენტი დიაკონისა, ვალენსიელისა (†304), ღირსისა თეოდორე სტუდიელი იღუმენისა, აღმსარებელისა (†826). მოწამე სტეფანე დეჩანელისა, სერბთა მეფისა(1336). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ახალი ადამიანის შემოქმედის შესახებრათა მშვიდობისათვის ორისაგან ერთი ახალი კაცი შეექმნა თავის თავში (ეფ. 2:15)ამქვეყანად მოსვლით კაცთმოყვარე უფალი მოვიდა ყველა ადამიანთან და არა ცალ–ცალკე ზოგიერთთან. იუდეველები ელოდნენ მესიას და მოვიდა, როგორც მესია. წარმართები ელოდნენ მხსნელს და მოვიდა, როგორც მხსნელი. უფალი მოვიდა იუდეველთა და წარმართთა ერთნაირი სიყვარულით. იმ დროს მსოფლიოში მხოლოდ იუდეველები იყვენენ ისეთები, რომელთაც ერთი ღმერთი სწამდათ, წარმართები კი კერპებს სცემდნენ თაყვანს, მაგრამ იდეველებმა ურჯულოებით შებღალეს თავიანთი რწმენა და აღარაფერი იცოდნენ. ასე რომ, უცოდინრობის გამო იუდეველები წარმართებს გაუთანაბრდნენ, უფრო კი იმ წყევლის გამო, რომელიც ადამის ცოდვით დაცემის შემდეგ ტვირთად აწვა მთელ კაცობრიობას. როგორც ძველი ადამი არ ეკუთვნოდა მხოლოდ ებრაელებს, არამედ წარმართებსაც (რადგან ებრაელებიცა და წარმართებიც მისგან წარმოიშვნენ), ასევე ახალი ადამი არ ეკუთვნოდა მხოლოდ ერთ მათგანს, არამედ ორივეს, რადგან ორივეს გამოხსნა სურდა უფალს. ქრისტესთვის მოსაწონი ვერ იქნებოდა ვერც იდუეველთა (ფორმალურად რჯულისა და კანონების) სამეფო და ვერც ელინთა (წარმართული ანუ ზღაპრების, დემონური შეთქმულებებისა და ჯადოქრობის) სამეოფო. უფალმა ორივე განკურნა და აქცია ახალ ადამიანად, რომელიც არის ღვთის ეკლესია. ამგვარად, უფალმა გააუქმა და უარყო იუდეველობაც და ელინობაც და შექმნა თავისი წმიდა ეკლესია.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, ყოვლადსახიერო და ყოვლადბრძენო, ყველაფერი, რაც შექმენი, უსაზღვროდ კარგია და ბრძნული. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

წმიდა იოანემოწყალისა, ალექსანდრიელი პატრიარქისა (†616/620);ღირსისა ნილოს მმარხველისა, სანელი ხუცისა (†V); ღირსისა სილოს მირონმდინარისა (†1651). აქია წინასწარმეტყველისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება იმის შესახებ, თუ როგორ გახდნენ უცხო ადამიანები ოჯახის წევრები ასე რომ, აღარც უცხონი ხართ და აღარც ხიზნები, არამედ წმიდათა თანამოქალაქენი და ღვთის სახლეულნი (ეფ. 2:19)უფალ იესო ქრისტეს მოსვლამდე ისე ჩანდა, თითქოს მხოლოდ იუდეველები იყვნენ ღმერთთან ახლოს და წარმართები კი შორს. სინამდვილეში იდეველებიც და წარმართებიც ერთნაირად იყვნენ დაშორებული ღმერთს და ღვთის ჭეშმარიტ თაყვანისცემას. მოვიდა იესო მაცხოვარი და შორეულსა და ახლობელს, ყველას ახარა – „მშვიდობა თქვენთანა“ და უკვე ამით ორივე, იუდეველებიცა და წარმართებიც, ერთ სულში მიიყვანა მამასთან. ახალ ქმნილებაში - იქნება ეს ახალი ადამიანი თუ ღვთის ეკლესია - ერთი სულია და ყოველი, ვინც შედის ღვთის ეკლესიაში, იღებს ამ სულს, ასე რომ, რაც არ უნდა გაიზარდოს ეკლესიის წევრთა რიცხვი, ყოველთვის რჩება ერთი და იგივე ღვთის სული; და რამდენი ხალხიც, ტომიც ან რასაც არ უნდა შევიდეს ღვთის ეკლესიაში, ღვთის სული არ იცვლება და ყოველთვის იგივე რჩება. აი, ამიტომ, თქვენ, წარმართებო, ეკლესიაში არც უცხონი ხართ და არც ხიზნები, არამედ წმიდათა თანამოქალაქენი და ღვთის სახლეულნი. ეკლესია დაფუძნებულია სიწმიდეზე, ხოლო მისი ქვაკუთხედი - წმიდათა წმიდაზე და განგებულებისამებრ, მისი ყველა წევრი უნდა იყოს წმიდა. წმიდად იწოდებიან ისინიც, ვინც ქრისტემდე ცხოვრობდა, მაგრამ მოელოდნენ მას და იმედი ჰქონდათ მისი, ისევე როგორც ყველა, ვინც ქრისტეს შემდეგ ცხოვრობდა და აღიარებდა ქრისტეს, როგორც ძე ღმერთს, მაცხოვარს, გამომხსნელს, მკვდრეთით აღმდგენელსა და მსაჯულს. ცოდვა აუცხოებს და აშორებს, მაგრამ ქრისტეს მიერ ეს დაშორება და გაუცხოება ქრება და ყველა მორწმუნე, იუდეველები იყვენენ მანამდე თუ წარმართნი, ხდება ღვთის სახლეული ანუ უფლის ოჯახის წევრი - და ეს ყველაფერი აღესრულება ქრისტეს გამო და ქრისტეს მიერ.ძმანო, უფალმა იესო ქრისტემ გვიბოძა ჩვენ უფრო აღმატებული და ძვირფასი რამ, ვიდრე ეს ცხოვრებაა - გვიბოძა მშვიდობა და მეგობრობა ღმერთთან. ეს ბევრად აღმატებული და ძვრიფასია, ვიდრე ღმერთთან გაუცხოებით ცხოვრება. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, მშვიდობისმყოფელო და მშვიდობის მომცემელო, ღმერთთან მშვიდობაში გვამყოფე მარად. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

წმიდა იოანე ოქროპირისა, კონსტანტინოპოლელი პატრიარქისა (†407). მოწამემანეფა პალესტინის კესარიელისა(307-308). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება საძირკვლისა და ქვაკუთხედის შესახებ მოციქულთა და წინასწარმეტყველთა საძირკველზე დაფუძნებულნი, რომლის ქვაკუთხედია თვით იესო ქრისტე (ეფ. 2:20)ძმანო, მოციქულთა და წინასწარმეტყველთა საძირკველი მოციქულთა და წინასწარმეტყველთა ცხოვრებაა. ესაა ძველი და ახალი აღთქმა. და ვინ აერთიანებს მოციქულებსა და წინასწარმეტყველებს? უფალი იესო ქრისტე! მის გარეშე წინასწარმეტყველისთვის გაუგებარი იქნებოდა მოციქული და მოციქულისთვის – წინასწარმეტყველი. ქრისტეა აღსრულება წინასწარმეტყველთა და მოწმობა მოციქულთა. ასე რომ, იგია ქვაკუთხედი, რომელიც აერთიანებს წინასწარმეტყველებსა და მოციქულებს, უკავია ორივე, როგორც ქვაკუთხედს კედლები. ძველი და ახალი აღთქმა ერთიანდება ქრისტეში, მასში პოულობენ აზრს, მის გარშემო ტრიალებენ, მისგან არიან შთაგონებული, მას ეყრდნობიან. სად შეხვდებოდნენ წარმართები იუდეველებს და სად გაუგებდნენ ისინი ერთმანეთს?! არსად სხვაგან, თუ არა ქრისტეში! მასში და მის მიერ ისინი ერთიანდებიან ერთში – ახალ ადამიანში, ერთ უკვდავ სხეულში, ერთ წმიდა და კათოლიკე ეკლესიაში. სხეულისა და სულის წმიდა და უმაღლესი დამეგობრებაც მხოლოდ იესო ქრისტეს მიერ ხორციელდება. უფლის განკაცებამდე ანუ უფლის კაცობრივ სხეულში მოსვლამდე არამეგობრული იყო ურთიერთობა სულსა და სხეულს შორის. და ეს იყო მტრობა სულის მოკვდინებამდე. უფალმა შეარიგა და აკურთხა ორივე. ამგვარად, იგი გახდა ქვაკუთხედი ყოველი უკვდავი და ღვთივსათნო აგებულებისთვის, იქნება ეს ცალკეული ადამიანი, ოჯახი, ერი თუ მთელი კაცობრიობა, იქნება ეს აწმყო, წარსული თუ მომავალი, ძველი თუ ახალი აღთქმა. იგია მთავარი კედელი ყოველგვარ აგებულებაში, ისევე როგორც ის არის თავი ეკლესიის სხეულისა. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, ჩვენი ხსნის ზღუდეო, შეგვიწყალე და გვაცხოვნე ჩვენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

ყოვლადქებულისა მოციქულისა ფილიპესი, 12-თაგანისა (†1), ახალმოწამისა კონსტანტინე ჰიდრეოსისა (†1800). მორწმუნე დედოფლისა თეოდორასი(348); წმიდა გრიგოლ პალამასი, თესალონიკელი მთავარეპისკოპოსისა, სასწაულმოქმედისა(†1359). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება პავლეს, როგორც პატიმრის შესახებ მე, პავლე, იესო ქრისტეს ტყვედ ვიქეცი თქვენთვის, წარმართთათვის (ეფ. 2:20).ძმებო, ქრისტეს მოციქული ქრისტეს ტყვეს უწოდებს თავს. როგორ შეიძლება, რომ მოციქული იყოს ტყვე? დატყვევებულს ხომ ბორკილები ადევს? დიახ, ადევს! აი, მოციქული პავლეც შეკრულია, შეკრულია უფალ იესოს სიყვარულით ისე ძლიერად, რომ დედამიწაზე არცერთ სხვა ბორკილს არ გრძნობს, თითქოს სხვა არც არსებობდეს. მოციქული გონებით იმდენად ძლიერ არის მიბმული უფალ იესო ქრისტეს, რომ მის გარდა არაფერზე შეუძლია იფიქროს. მოციქული ნებითაც ისე ძლიერ არის ქრისტეზე მიბმული, რომ, ზოგადად, საკუთარი ნებაც არ გააჩნია, მან სრულად დაუმორჩილა საკუთარი ნება უფალ იესო ქრისტეს ნებას. ასე რომ, მას უყვარს ის, რაც ქრისტეს უყვარს, ფიქრობს იმის შესახებ, რის შესახებაც ქრისტე ფიქრობს, აღასრულებს იმას, რაც ქრისტეს სურს.და განა ეს ტყვეობა არაა? ო, ნეტარია ტყვეობა, რომელიც დიდებისთვის და საცხოვნებლადაა და არა სამარცხვინოდ და დასაღუპად! მაშასადამე, იესო ქრისტე არის მოციქულის ცხოვრების სრული ბატონი, როგორც შინაგანის, ასევე გარეგანის, რადგან გარედანაც და შინაგანადაც იგი უშვებს განსაცდელებს მოციქულზე; გარედანაც და შინაგანადაც უხსნის მას თავის განგებულებას; გარეგნულად და შინაგანად იესო ქრისტეს მიჰყავს იგი სრულყოფილი სიკეთისაკენ მისი და მრავალი სხვა ადამიანის გადასარჩენად. ჩვენც მივენდოთ, ძმებო, მოციქულების მსგავსად, უფალ იესო ქრისტეს და მაშინ ვიქნებით ყველაზე სანდო ხელში და ყველაზე სანდო გზაზე.უფალო იესო ქრისტე, დიდებულო და საკვირველო უფალო, შეგვაერთე შენთან, გვაქციე შენს პატიმრად საუკუნოდ და სამარადისოდ ორთავ სამყაროში. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

მოწამეთა და აღმსარებელთა: სამონასი (†293/322) და აბიბოს დიაკონისა (†316/322). მოწამე დიმიტრი დაბუდელისა(307); ღირსი პაისი ველიჩკოველი მოლდაველისა, ათონელისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ზეციური ძალებისთვის ღვთის სიბრძნის მოვლინების შესახებრათა აწ ეკლესიის მეშვეობით ეუწყოს ზეციურ მთავრობათა და ხელმწიფებათ ღვთის მრავალფეროვანი სიბრძნე (ეფ. 3:10)ძმებო, ნუთუ ყოვლისმცოდნე არიან ანგელოზები? არა, რადგან ისინი რომ ყოვლისმცოდნე ყოფილიყვნენ, ღმერთები იქნებოდნენ. ღმერთი ერთია, ძმებო, ანეგელოზები კი ღვთის რჩეული მსახურები არიან. განკაცების საიდუმლო ანგელოზთათვის ცნობილი არ იყო მანამ, სანამ ის არ აღესრულა. არც განკაცებასთან დაკავშირებული სხვა საიდუმლოებები იყო ცნობილი ანგელოზთათვის მანამ, სანამ ეკლესიაში არ იხილეს ისინი გაცხადებულად. ე.ი. ეკლესია მრავალი სიახლის მაუწყებელია თვით წმიდა ანგელოზებისთვისაც. ეკლესია, ერთი მხრივ, არის ღვთის სიბრძნის, ძალისა და კაცთმოყვარეობის, მეორე მხრივ კი - ღვთის სიყვარულისა და ადამიანური თავგანწირვის ახალი გამოვლინება. თვით ანგელოზებმაც კი არ იცოდნენ, რამდენად დამდაბლდებოდა ღმერთი და რამდენად ამაღლდებოდა ადამიანი. ეს ყველაფერი ეკლესიაში გაცხადდა და ეკლესიის მეშვეობით ეუწყათ ანგელოზებს. სწორედ ამას ამცნობს მოციქული ეფესელებს ზემოაღნიშნული სიტყვებით:“რათა აწ ეკლესიის მეშვეობით ეუწყოს ზეციურ მთავრობათა და ხელმწიფებათ ღვთის მრავალფეროვანი სიბრძნე“ (ეფ. 3:10). მაშასადამე, მთავრობათა და ხელმწიფებათათვის ანუ ანგელოზთა დასისთვის წინასწარ არაფერი იყო ცნობილი. ღვთის მრავალფეროვანი სიბრძნე, რომელიც არ იყო გაცხადებული არც ანგელოზთათვის, ამჟამად ეკლესიისთვის ცნობილია მრავალი ფორმითა და გამოვლინებით.ო, ძმებო, ღვთის ორი ყველაზე უდიადესი საქმე, რომელიც აღასრულა უფალმა, არის სამყაროს შექმნა და ეკლესიის შექმნა. ორივე შემთხვევაში, ღვთის სიყვარულის მთავარ საგანს წარმოადგენს ადამიანი. ასე რომ, ძმებო, ყოველი ჩვენი ამოსუნთქვისას მადლობა შევწიროთ უფალს და ვიყოთ მისი უზომოდ მადლიერნი. ჰოი, უფალო, ყოვლადსახიერო, ღმერთო მოწყალეო, ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიდებულისა, ყოვლადქებულისა მოციქულისა და მახარებელისა მათესი (†60). მღვდელმოწამე ფილუმენ წმიდასაფლავებისა(1979). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება მართალთა გულებში ქრისტეს დამკვიდრების შესახებ... და ქრისტემ რწმენის მეშვეობით დაივანოს თქვენს გულებში, რათა, სიყვარულით დამკვიდრებულთ და დაფუძნებულთ ... (ეფ. 3:17-18)სარწმუნოებით შემოდის ქრისტე გულში და ქრისტესთან ერთად შემოდის სიყვარული. ამგვარად მტკიცდება და იდგამს ფესვს სიყვარულში ადამიანი. მაშასადამე, უპირველესი რწმენაა და შემდეგ, რწმენასთან ერთად, ქრისტეს მყოფობა გულში, ქრისტესთან ერთად – სიყვარულის არსებობა, სიყვარულთან ერთად კი – ყოველგვარი ენით გამოუთქმელი კეთილდღეობა. რამდენიმე სიტყვით გვიჩვენებს მოციქული სრულყოფილების მთელ ამ კიბეს. მისი დასაწყისი რწმენაა და დასასრული კი – სიყვარული. ხოლო რწმენა და სიყვარული ცოცხალი და განუყოფელი ერთობით ერთიანდება გულში ცოცხალი ღმერთის – უფალ იესო ქრისტეს ყოფნით. რწმენის განმტკიცებით ჩვენ უფრო და უფრო ვუახლოვდებით ქრისტეს. რაც უფრო ძლიერია რწმენა, მით უფრო ახლოსაა ქრისტე. ბოლოს, გული ივსება ქრისტეთი და მას არ შეუძლია გამოეყოს ქრისტეს, როგორც ჰაერი ვერ გამოეყოფა ფილტვებს. მაშინ ადამიანი სიხარულის ცრემლით ურთიერთობს ქრისტესთან ლოცვის გზით: უფალო, იესო ქრისტე, შემიწყალე მე, ცოდვილი! და შეუმჩნევლად გული ივსება ნათელი და თბილი სიყვარულით. ასე ერთიანდება სიყვარული რწმენასთან და იმედთან, და როდესაც გაერთიანდებიან, იკარგება მათ შორის ზღვარი. და ადამიანი ვეღარ საზღვრავს სადამდე ვრცელდება რწმენა და საიდან იწყება იმედი და სიყვარული. და როდესაც ადამიანში ცოცხალი ქრისტე დამკვიდრდება, ის აღარ არჩევს და ცალ–ცალკე არ ხედავს რწმენას, იმედსა და სიყვარულს, ის ხედავს და ასახელებს მხოლოდ ქრისტეს, მსგავსად მებაღისა, რომელიც შემოდგომისას ხეებზე მხოლოდ მწიფე ნაყოფს ამჩნევს და აღარ საუბრობს ფოთლებსა და ფერზე. ჰოი, უფალო, იესო ქრისტე, ჩვენი მისწრაფებების უმაღლესო მწვერვალო, ყველა ჩვენი გზის დასასრულო, მოგვიახლოვდი და გვაცხოვნე ჩვენ. ქედა და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი

დიდმოწამისა გობრონ-მიქაელისა და 133-თა მოწამეთა, მხედართა მისთა (†914). გრიგოლ სასწაულმოქმედისა, ნეოკესარიელი ეპ.(266-270); ღირსი ლაზარე აღმსარებლისა, ხატმწერისა(857);ღირსი ნიკონი, რადონეჟელი იღუმენისა; გენადი, კონსტანტინოპოლელი პატრიარქისა(471). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება სიგრძისა და სიგანის, სიღრმისა და სიმაღლის შესახებ...რათა ყველა წმიდასთან ერთად შეგეძლოთ სიგრძისა თუ სიგანის, სიღრმისა თუ სიმაღლის წვდომა... (ეფ. 3:18)აი, რწმენისა და სიყვარულის ნაყოფი! აი, სამეფო საჩუქრები, რომლებიც მოაქვს ქრისტეს, როდესაც ის მკვიდრდება ადამიანის გულში. ესაა მაცხოვნებელი საიდუმლოებების შემეცნება, შემეცნება იმ ყველფრისა, რაც ადამიანის ცხოვრებისთვის მნიშვნელოვანია. თუმცა ეს შემეცნება არაა კერძო, არაა განსაკუთრებული, არაა ერთპიროვნული და ორიგინალური; ის შეესაბამება იმას, რასაც აღწევს ყველა წმიდანი. და ვინ არიან წმიდანები, თუ არა მდიდრები სიყვარულსა და რწმენაში? მათ მიმადლებული აქვთ ღვთის საიდუმლოებათა წვდომა სიყვარულისა და რწმენის გამო. შეადარე შენი შემეცნება მათ შემეცნებას, და თუ განსხვავებას დაინახავ, იცოდე, რომ არ ხარ მართალი. და თუ შენი შემეცნება შეესაბამება მათსას, ე. ი. მიაღწიე მათი რწმენისა და სიყვარულის საზომს და მაშასადამე, ქრისტეა დამკვიდრებული შენს გულში. მაშინ გაიგებ რა არის ღვთის სიყვარულის სიგანე, რომელიც მოიცავს როგორც იუდეველების, ასევე წარმართების ხსნას; და რა არის ღვთის განგებულების სიგრძე, რომლითაც საუკუნეთა უწინარეს განემზადა გადარჩენის გეგმა და ყველაფერი შესაბამისი თანმიმდევრობით აღესრულა რჯულისკანონის, წინასწარმეტყველებებისა და მრავალი სასწაულის საშუალებით; და რა არის ქრისტეს სიმდაბლის სიღრმე, რომლის გამოც თავად ჩავიდა ჯოჯოხეთში, რათა იქ მყოფი მართალთა სულები გამოეხსნა; და რა არის ქრისტეს დიდების სიმაღლე, რომელიც მან, როგორც კაცმა, მიიღო თავისი გამომხსნელი საქმიანობის დედამიწაზე დასრულების შემდეგ. ამგვარად, ამ ყველაფერს მოიცავს, როგორც ქრისტეს ჯვარი, სიგრძე და სიგანე, სიღრმე და სიმაღლე, ყველაფერს ნათელს ჰფენს, ყველას მოუწოდებს, ყველას იწყნარებს და ყველას აღამაღლებს. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, ღმერთო ჩვენო, მოგვიტევე და გვაცხოვნე ჩვენ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ.წმიდა ნიკოლოზ სერბი