მოწამეთა: სერგი და ბაქოს რომაელთა (†290-303); ღირსისა იოსებ ხუცისა, მოხევისა სასწაულმოქმედისა (†1763). მოწამე პელაგია ტარსუელისა(290); პოლიქრონი ხუცესისა. #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ჩვილების შესახებ და მათი ქებისა ღვთის მიმართ„ჩვილთა და მეძუძურ ყრმათა პირით დაამტკიცე ქება“ (ფს. 8:3)იესო ქრისტეს იერუსალიმში დიდებით შესვლისას და შემდეგ თვით ტაძარშიც ყრმები ღაღადებდნენ: ოსანა დავითის ძეს! კურთხეულია მომავალი უფლის სახელით! (მთ. 21:9). აღმოჩნდა, რომ ისე არაფერი აღიზიანებდათ იუდეველ მღვდელმთავრებს, როგორც ყრმების ბაგეებით წარმოთქმული ეს დიდება. გესმის, რას ამბობენ ისინი? – ჰკითხეს აღშფოთებულებმა იესოს. და უფალმაც მშვიდად უპასუხა: „ჰო, არასოდეს ამოგიკითხავთ, „ჩვილთა და მეძუძურ ყრმათა პირით დაამტკიცე ქება“ (მთ. 21:16)? ცხადია, რომ დავით მეფის ეს წინასწარმეტყველური სიტყვები იმ სასწაულს მიემართება, რომელიც უფლის დიდებით იერუსალიმში შესვლისას აღესრულა ანუ უფლის საკვირველ ქებას ყრმათა მიერ. ამას ცხადყოფს ის, რომ ზედმიწევნით ზუსტად შესრულდა, რაც იყო ნაწინასწარმეტყველები. თავად უფალიც ამ მოვლენის პასუხად სწორედ დავით მეფსალმუნის წინასწარმეტყველებას იმოწმებს. ეჭვგარეშეა, რომ ეს უდიდესი სასწაულია, რომელიც შთაგონებულია ღვთის სულით და აღსრულებულია ღვთის ძალითა და ნებით. იმ დროს, როდესაც დიდებულებმა, მწიგნობრებმა, უხუცესებმა და მღვდელმთავრებმა ვერ იცნეს უფალი, იცნეს მცირეწლოვანმა ბავშვებმა და ყველას წინაშე გამოაცხადეს. ჭეშმარიტად, ეს არის სასწაული, პირველი რიგში, ერთადერთი მთელ ძველ და ახალ აღთქმაში, და მეორე მხრივ, არანაკლები სასწაული, შეიძლება ითქვას – უფრო მეტიც, ვიდრე აღდგენა მკვდართა. თუმცა, ორივე სასწაულის დროს, ერთი და იგივე ძალა და ერთი და იგივე სული მოქმედებდა ანუ მოქმედებდა ღვთის განგებულება. წინასწარმეტყველს სურდა განსაკუთრებულად აღენიშნა ღვთის დიდების ეს ძალა და სიდიადე პატარა ბავშვების ქმედებით და იგი ამ მოვლენას უთანაბრებს იმ ვარსკვლავური სამყაროთი აღტაცებას, რომელიც იმავე საღვთო ძალმოსილებამ შექმნა.გარდა ამისა, ყრმებთან ერთად უნდა ვახსენოთ თვით მოციქულები და მრავალი წმინდანი, მეუდაბნოე მოღვაწენი, წამებულნი ქრისტესთვის და ქალწულები - ათასები და ათობით ათასები, რომელთაც სუფთა და უბრალო გულით მიიღეს ქრისტე, როგორც ღვთის ძე და მაცხოვარი, თაყვანი სცეს მას წრფელი სიყვარულით და საშინელი ტანჯვა-წამება დაითმინეს მის გამო. რატომ ინება უფალმა ქება სწორედ ყრმათა პირით და არა - დიდებულთა, ფილოსოფოსთა და ბრძნადმეტყველთაგან? სიმდაბლის გამო გამოარჩია ყრმები და ამპარტავნების გამო უარყო ესენი. ამპარტავნები უფლის ყველაზე დიდი მტრები არიან, ამიტომაც უფალმა საკვირველად აამეტყველა ბავშვების, უბრალო მეთევზებისა და მიწათმოქმედთა პირი და არა – გაამაყებულ მდიდარ და მწიგნობარ იუდეველთა ბაგეები. ჰოი, ყოვლადძლიერო უფალო, ყოვლისშემძლებელო ღმერთო, გახსენი ჩვენი ბაგეებიც, რათა ჩვენც ძლიერი რწმენითა და ბავშვური სიხარულით განვაცხადოთ შენი დაუსრულებელი დიდების შესახებ. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი