წმიდათა მამათა, რომელნი შეიკრიბნენ VIIმსოფლიო კრებაზე (787 წელს). დღესასწაული იერუსალიმის ღმრთისმშობლის ხატისა (48). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ღამის ტირილისა და დილის სიხარულის შესახებ „ღამით გლოვა დაისადგურებს, ხოლო ცისკრის ჟამს - სიხარული“ (ფს. 29:6)ღმერთი სჯის და ღმერთი ახარებს. სინანულის გამომხატველი ერთი აზრიც კი უკვე ამსუბუქებს ღვთის რისხვას, რადგან ღმერთი ისე არ მრისხანებს ადამიანზე, როგორც მტერი, არამედ – როგორც მამა შვილებზე. მისი მრისხანება ხანმოკლეა, მოწყალება კი – უსაზღვრო, თუ ღამით დასჯის, დილით უკვე ახარებს, რათა ადამიანებმა დაინახონ ღმერთი როგორც სასჯელში, ასევე სიხარულში. ო, ძმებო, ადამიანები რომ ცნობდნენ და აღიარებდნენ ღმერთს, როგორც მათ კეთილისმყოფელს, არ დაინახავდნენ მასში დამსჯელს და მსაჯულს. ღმერთსაც უხარია, როდესაც ჩვენ მას მისი მოწყალებით შევიცნობთ და არა – მრისხანებით, მაგრამ არსებობენ ძალიან უმადური და უგუნური ადამიანები, რომლებსაც საერთოდ არ ახსოვთ ღმერთი, როდესაც იგი მადლსა და წყალობას აძლევს და მხოლოდ მაშინ იხსენებენ, როდესაც იგი იწყებს მათ დასჯას ავადმყოფობით, ოჯახში სიკვდილით, წარუმატებლობით ან სირცხვილით ადამინებს შორის, ან ცეცხლით, მახვილით, მიწისძვრით, წყალდიდობით და სხვა მრავალი დიდი თუ პატარა როზგით თუ ჯოხით, რომლითაც იგი აფხიზლებს ძილში მყოფთ, აფრთხილებს უმადურებს, გონებაზე მოჰყავს უგუნურნი და ახსენებს ყველას და ყოველს, რომ ის არის შემოქმედი და პატრონი, ყოველივეს მომცემი და მსაჯული.„ღამით გლოვა ისადგურებს, ხოლო ცისკრის ჟამს - სიხარული“. ეს სიტყვები კიდევ იმას ცხადყოფს, რომ ღამე ლოცვისა და ტირილისათვის არის მოცემული, სინანულისა და ღმერთზე ფიქრისთვის, განსაკუთრებით სინანულისთვის, ხოლო ნამდვილი სინანული არ არსებობს ცრემლის გარეშე. ღამით ადამიანი დაუბრკოლებლად განსჯის თავის საქმეებს, თავის სიტყვებსა და ფიქრებს და ინანიებს იმას, რაც ეწინააღმდეგება ღვთის რჯულს, და თუ ღამით ადამიანი სინანულის გამო ტირის, დილით გაიხარებს, გაიხარებს, როგორც ახალდაბადებული, როგორც განწმენდილი, როგორც ცოდვის ტვირთისგან გათავისუფლებული. მაგრამ თუ იგი ღამეს ატარებს ცოდვასა და უგუნურ მხიარულებაში, დამდეგი დღე მისთვის იქნება სამწუხარო და სატირალი. ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, მაცხოვარო და მასწავლებელო ჩვენო, დაგვსაჯე, მაგრამ მოგვიტევე; გვამხილე, მაგრამ გვაცხოვნე; ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი