იოსებ სასწაულმოქმედისა, სრულიად საქართველოს კატალიკოს-პატრიარქისა (†1770); დიდმოწამისა შუშანიკ დედოფლისა (†475); წინასწარმეტყველისა ოსესი (820 წ. ქრისტეს შობამდე); ღირსმოწამისა ანდრია კრეტელისა (†767). მართალი ლაზარესი, 4 დღე საფლავში მდებარისა (287/330) #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება ცოდვის ჩირქიანი ჭრილობების შესახებ„აყროლდნენ, დალპნენ ჩემი წყლულები ჩემი უგუნურობის გამო“ (ფს. 37: 6)წინასწარმეტყველი საუბრობს ცოდვის წყლულებზე, რომლითაც მანამდე თავად სცოდავდა და თავად შეიგრძნო ამ ცოდვის სრული სიმყრალე. რამდენადაც ჩანს ამ აღიარებით ყოფილი ცოდვების დიდი სიბინძურე, იმდენადვე ჩანს მონანიებულის შემდგომი სიწმინდე. სანამ ადამიანი ცოდვით აყროლებულ გზაზე დადის, ის ვერ გრძნობს მახრჩობელ სიმყრალეს, მაგრამ როდესაც ამ გზიდან გადავა და მართალ და წმიდა გზას დაადგება, მაშინღა იწყებს ენით აუწერელი განსხვავების შემჩნევას სიწმინდესა და უწმინდურებას, სიკეთესა და უკეთურებას შორის. წარმოიდგინეთ იმ ადამიანის განცდები, რომელმაც ღამე გაათია ბინძურ და დახუთულ სასტუმროში, დილით კი ვარდების ბაღში აღმოჩნდა. იქ სიმყრალე და საწამლავი იყო, სულისა და სხეულის დამცირება, მრისხანება და უთანხმოება, საკუთარი თავისა და სხვების წვალება; აქ კი უფლისგან მზე დანათის თავზე, ირგვლივ მშვენიერი ყვავილებია, სუფთა ჰაერი და კეთილსურნელება, სიმყუდროვე და ჯანმრთელობა. აი, ამაზე უფრო დიდი სხვაობაა ცოდვის გზასა და ღვთის გზას შორის.„აყროლდნენ, დალპნენ ჩემი წყლულები“ - ასე აღწერს დიდი მეფე საკუთარ ცოდვილ წარსულს. არაფერი ისე არ ყარს, როგორც ცოდვა; არაფერი ისე არ ჩირქდება და ვრცელდება, როგორც ცოდვა. სხეულის ჭრილობების სიმყრალე მხოლოდ მცირედით ემსგავსება ცოდვილი სულის აუტანელ სიმყრალეს. ამიტომ ასეთ სულს ყოველგვარი სიწმინდე განეშორება. ზეციური ანგელოზები იმალებიან მისგან, სამაგიეროდ ჯოჯოხეთის ბინძური სულები ეძებენ მასთან კავშირს. ყოველი ახალი ცოდვა ახალი ჭრილობაა სულისთვის, ყოველი ცოდვა - ჩირქი და სიმყრალე, მაგრამ საიდან მოდის ცოდვა? „პირისაგან უგუნურებისა ჩემისა“, - განმარტავს წინასწარმეტყველი. ღვთიური კალაპოტიდან ამოვარდნილ გონებას ადამიანი ცოდვისკენ მიჰყავს. სანამ გონება არ განიწმინდება, არ შეუძლია ადამიანს განწმენდა. „ჩვენ ქრისტესი გონება გვაქვს“, - ბრძანებს მოციქული (1კორ 2:16), ანუ გვაქვს ის გონება, რომელიც დაბრუნებულია იმ კალაპოტში, რომელშიც იყო ადამის გონება ცოდვით დაცემამდე. ამიტომ, ძმებო, მთელი მართლმადიდებლური სწავლება ასკეტური მოღვაწეობის შესახებ ყურადღებას ამახვილებს ერთ უმთავრეს საკითხზე – ადამიანის გონებაზე და მის განწმენდასა და გამოსწორებაზე.ჰოი, უფალო იესო ქრისტე, წმინდა და მარადიული სიწმინდის წყაროო, დაგვეხმარე ჩვენ, რომ მოვიშოროთ უგუნურება; დაგვეხმარე, რომ ვიფიქროთ შენი გონების მიხედვით. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი