მოწამისა სებასტიანე სვინკლიტიკოსისა და მეგობართა მისთა (†287). მოდესტ, იერუსალიმელი პატრიარქისა(633-634); ღირსი ფლოროს, ამიელი ეპისკოპოსისა; ღირსი მიქაელ აღმსარებლისა(845). #mp_thoughts p {color: #232323; font-size: 18px; line-height: 25px;} სწავლება რუთის შესახებშენი ხალხი ჩემი ხალხია, შენი ღმერთი ჩემი ღმერთია... ასე და ასე მიყოს უფალმა და უარესიც, თუ რამემ გაგვყაროს, სიკვდილის მეტმა (რუთ. 1:16 -17) საკვირველია ეს სიტყვები, როდესაც მათ ძე ეუბნება მამას, ან ასული – დედას, ან ცოლი – ქმარს, მაგრამ სამგზის საკვირველია, როდესაც ამ სიტყვებს რძალი ეუბნება დედამთილს. აი, სწორედ ეს სიტყვები უთხრა ნეტარმა რუთმა ნოომინს, მწუხარებაში მყოფ თავის დედამთილს. როდესაც ნოომინის ორი ვაჟი დაიხოცა მოაბის მიწაზე (სადაც ბეთლემიდან იყვნენ გადასული საცხოვრებლად), მოხუცებულმა დედამ სამშობლოში დაბრუნება გადაწყვიტა, რათა იქ დამარხულიყო. ნოომინმა, კეთილშობილმა თავის ტკივილებში, ახალგაზრდა რძლებს თავიანთ სამშობლოში დარჩენა და მეორედ გათხოვება ურჩია. ურიფა დარჩა და რუთმა კი უთხრა, რომ სიკვდილის მეტი ვერაფერი დააშორებდა მათ. აი, მშვენიერი მაგალითი იმისა, თუ როგორ სათუთად შეიძლება უყვარდეს დედამთილს რძლები და ასევე, როგორ შეიძლება რძალი მთელი გულით ერთგული იყოს თავისი დედამთილის. მაგრამ ბეთლემში ვინმეს უნდა ერჩინა ეს ორი სული. და ვინ არჩენდა მათ, თუ არა ღმერთი და რუთის შრომისმოყვარე ხელები! „წავალ ყანებში და თავთავებს ავკრეფ იმათ ნამკალში, ვის თვალშიც მადლს ვიპოვნი“, – უთხრა რძალმა დედამთილს. „წადი, შვილო“. – უპასუხა ნოომინმა. უცხო ქვეყანაში, უცხო მომკელებთან მოუწია თაველის დაკრეფა რუთს. ეს არა მხოლოდ შრომა იყო, არამედ სირცხვილიც, მაგრამ რუთმა, მოხუცი დედამთილის სიყვარულის გამო, თავს იდო ამგვარი შრომაცა და სირცხვილიც. და დაინახა ყოვლისმხედველმა ღმერთმა ეს ორი ერთმანეთის მოსიყვარულე სული და გაიხარა ფრიად, გაიხარა და დააჯილდოვა და განადიდა ისინი იმგვარად, როგორც აჯილდოებს და განადიდებს ღმერთი თავის მოშიშებს: ღვთის განგებით, რუთი თავთავის შესაგროვებლად მდიდარი ბოოზის ყანაში აღმოჩნდა. ბოოზმა შენიშნა რუთი და ნოომინისგან მისი ცოლად მოყვანის უფლება ითხოვა. ამ ქორწინებიდან იშვა იობედი, იესეს მამა და პაპა დავით მეფსალმუნისა და დიდი მეფის, რომლის შტოდანაც იშვა შემდგომ მრავალი მეფე და თვით მეფეთ მეფე, უფალი ჩვენი იესო ქრისტე.ჰოი, ყოვლისმხედველო და სახიერო უფალო, საკვირველია შენი განგებულება მართალთა და მოწყალეთა მიმართ. გვიწინამძღვრე და შეგვიწყალე ჩვენც. ქება და დიდება შენდა უკუნისამდე. ამინ. წმიდა ნიკოლოზ სერბი